116 resultaten.
Blijf afgestemd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 148 Volgens Vandaag de NRC
RIJKT het menswaardige
HV* een prijs uit aan iemand die zich
voor een menswaardi-
gere samenleving
dus inzet
Humanis-
me van de
...
werkelijk bovenste plank
Idealisme waarvan
men zonder enige twij-
fel beslist niet REIK
hoeft te worden
*Humanistisch Verbond…
Parels aan zee
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 260 Zeeën baren vissersdorpen die tot steden wellen,
Mensen kinderen die in kunstenaars vervellen
Hij schilderde maskers die gezichten onthullen
Stranden bleken bonte tableaus te verhullen
Als de noorderwind de kust komt geselen
moeten rolluiken Ensors schatten beschermen
Voor wie belt neemt een mondain kunstenaarshok
grijnzend zijn volks rijhuiswinkelmasker…
Hipsters
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 79 Hipsters, retro-hoeden tegen de zonneschijn.
Grote zonnebrillen die iets van getemperde
overmoed uitstralen, omdat dood gewoon
zo anders dan gelukkig kan zijn.
Hipsters, spierballentaal in tatoeagekunst.
Een toegift aan een nieuw leven als een
extra modegril met een flanellen blokruiten
gunst. Hipsters, mannen met excentrieke
snorren en goed…
Het overwinningslied
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 98 ik heb
vanmorgen vroeg
met mijn merel gesproken
hij is van zijn
hoge tak af gedoken
kwam goed in zicht
zag zijn wakkere
ogen vol blijdschap
over het eerste licht
begon mij omstandig
uit te leggen hoe hij zich
tegen indringers verzette
het territorium was
van hem en zijn griet
hun nestje en liefdesgebied
ik begreep hem
draaide…
Aan God.
poëzie
2.0 met 11 stemmen 851 Leer mij mijne dagen tellen,
Gij die hun getal bepaalt!
Ieder dag, die mij bestraalt,
Op zijn rechte waarde stellen!
Ieder uur van mijn bestaan
Zie ik als uw weldaad aan!
Leer mij ieder stond beklagen
Die mij nutteloos ontschiet!
Leer mij blijdschap en verdriet
Zedig en gemoedigd dragen,
En met voor- en tegenspoên
Als…
Geslaagde Proef
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 183 De laatste dagen is het om te stikken,
Je kan alleen maar liggen, half ontkleed,
En tegen hijgen, puffen en gezweet,
Helpt weinig anders dan aan ijs te likken.
Dus heb ik maar een doosje koud gezet,
En keer op keer lanceer ik een raket.…
Denken
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 124 Gedachten houd ik in mijn besloten wezen
In ruimte en maten aan mij toebedeeld
In parten en kwadranten van tijd verdeeld
Gedeeld tussen grenzen van hoop en vrezen
Ze zijn niet meer of minder dan een sleur
Van alle jaren wisselende seizoenen
Die zich als de getijden verzoenen
Door de verschillen in klimaat en kleur
Als ’t langzaam herwaarts…
La valse d' Amelie
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 369 Voor Wim Brands
hoe eenvoudig het kan zijn soms
zoals bij die aftandse piano
als grof vuil bij de straat gezet
en de voorbijganger die vanuit
een ooghoek de rammelkast ziet staan
de deksel openslaat en vervolgens
nog een aardige ' la valse d' Amelie'
van Yaan Tiersen ten gehore brengt
waardoor het leven plotseling toch
in een ander…
als vlinder
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 82 door zachte schaduwen gedragen
baart ze zichzelf als vlinder
neemt de taak op zich
de wereld dieper in te kleuren…
God en de wetenschap
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 193 Geen stem wordt gehoord
God gooit het allemaal overboord
Hij luistert niet
Alleen de wind kan het je zeggen
Of de vogels
In de lucht
Ondoordringbaar
God
Kan niet kapot
Blijft
Zijn stem
Overheersend
Bindend
Regerend
In alles aanwezig
Omdat men zoeken moet
Anders stopt het met het stromen
Van het bloed
Alleen als de wetenschap hem kan…
verdronken land
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 103 vanmorgen was de deur op slot
was zicht aan buitenmuren onttrokken
honderdjarige rust, handen en
gelaat in geduldig vlees gegoten
lucht aan lippen, zoals zeespiegel
op evenbeeld kan bogen
gruizige aarde, diepzee en bodemleven
zoals einde aan geheugen
met meer honger dan een maag
kan verdragen, meer droogte
dan deze dorst verborgen…
Kharma
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 68 De wiel van de levenscyclus
wordt in gang gezet door
een mens zijn goede en minder
goede daden. Zijn kharma bepaalt
hoe hij na zijn dood herintreden
zal; waardevol of waardeloos
of soms dierlijk in het slechtste
geval.
Gevangen in het wiel van de levenscyclus
beleeft een Hindu zijn hiernamaals
menigmaal. Kan hij slechts door
heel heilig…
H. C. Grootmeester in de orde der Vlaamse poëzie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 170 Aards geworteld ontbindt hij hemels duivels
Met de schwung van hoekige elegantie
herschept de forse dandy bont en strak
zijn en onze literaire wereld
Wellustig dartelend schilderen zijn schrifturen
dat grimmig pretpark tussen hemel en aarde
Met beeldende taal smeedt de lettersmid
dagelijks lood tot lezersgoud
In zijn jeugd reet de oorlog…
woorden voor Hasan
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 96 in den Haag
woont een man
een man van
veel woorden
zijn muren behangt
hij met vragen:
wie klopt op de deur?
waar is je paspoort?
je maakt me blij
schrijft hij
je hebt me al laten huilen
honderd keer en maal
de muren vertellen dat
het dondert en stormt
het is warm en het is
altijd wat met het weer
ik mijmer met je
over namen…
daar ben ik thuis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 176 de streek die ik liefheb
is een klein lapje grond
idyllisch gelegen
tussen velden vol zonnebloemen
en middeleeuwse dorpen
onder blauw azuren hemel
daar waar nog de druiven
rijpend aan de zon
hun wijnstok trossen
groeien weelderig de kruiden
naast velden geurend vol
van knoflook en lavendel
daar in la douce france
vaandelt naast…
dream
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 99 ik schenk mijn glas nog eens vol.
niet zo een waar je diep in kijkt
en dat bij leegte het lijf draagt van een bol
op een dunne haast platte ronde voet
en gevuld, toch wel ten dele, zoals het hoort,
het geluk verrijkt met eerst haar geur,
later de smaak en dan afronding op de tong
die met goud iedere herinnering bekoort
of morgen, zo is…
Vertrekken!
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 100 Al eens gedacht om stiekem met de Noorderzon
te vertrekken, alles en iedereen achter te laten
en als een complete nobody
ergens van nul te herbeginnen.
Ergens waar je geen oud-bekenden
in de supermarkt tegen komt.
Alleen maar onbekenden.
Mensen met wie je geen geschiedenis,
alleen toekomst deelt.
Mensen die je niet pijnlijk
terug katapulteren…
De feiten
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 63 Vannacht werd ik overvallen,
door de lichtheid van de dingen.
Overvallen door heldere gedachten,
die zomaar kwamen en weer gingen.
Zo ging het altijd en zo gaat het nu,
en zo zal het altijd gaan.
Dat wij geen gedachten zijn,
maar alledaagse werkelijkheid.
Dat wij lichamen zijn,
die ademen terwijl wij slapen.
Dat ons bloed als vanzelf,
door…
Schermutselingen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 113 De moderne mensen schermen zich af
met allerlei soorten schermen, waarmee
ze geheime communicaties plegen te doen.
Schijnbaar mysterieus.
Vroeger deden de ridders dat met schilden.
De dwingende beeldschermen vergiftigen de
vrije zielen en bijna niemand durft nog
diep in de ogen van de ander te kijken.
Ten tijde van de magische toverlantaarns…
Naderende nacht
gedicht
4.0 met 45 stemmen 2.928 Wolken. Schrikbewind
boven de zee. Er staat
drie millimeter glas
tussen mijn leven
en de naderende nacht.
Trillingen in het ondergrondse
lopen in mij door. Reeds grijpt
de wildernis mij bij de benen.
Aan alle deuren schudt de wind.
De wolven wapenen zich tot de tanden.
In kamerhoeken kreunt de lucht.
----------------------------------…
Hij sneed zich
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 67 zijn vingers trilden
na een nacht doorgehaald
hij was te laat maar
zijn lach ontwapende
zij waren alert
hadden vast de
juiste stand van zaken
al lang in de gaten
nog kon hij op hen
bouwen ze vertrouwen
maar zijn credits
had hij al verspeeld
hij sneed zich een
weg in de vreemde
tussen alle hulp door
die zij hem verleenden…
Eensaamheid.
poëzie
3.0 met 3 stemmen 899 Mij vuurtje en ik is op wag,
mij vuurtje en ik alleen;
die awendster
wenk al van ver
en die velde slaap om-heen.
En stadigies sterwe die dag,
so's éen in sij armoed verlaat,
ongesien, ongeag,
sonder suggie of lach,
waar niemand van weet of van praat.
Nou blij die lug alom
in stil aanbidding staan;
geen tampende bel…
Malapropismen
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 188 Rontonde, ijskimo, begaande grond
Lamptaarn, trots als een paus, kakafonie
Luidbundig, broterham, triologie
Versnelding, strookbreed en prins bernhardhond
Dit zijn verhaspelingen, allemaal
Ze klinken echter heel “fundamentaal”!…
Op de fiets
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 106 Het landschap
gaat aan je voorbij
als filmbeelden
de dijken, weiden
de dorpen, als vlekken
aan de Maas
waar het vee
rust of graast
het snelverkeer
niet raast.....
Nee, oh nee
'rij er wel zuutjes'…
Het familiediner
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 116 Spreekwoordelijk kent men witte
en zwarte schapen.
Elke familie heeft wel enkele
zwarte schapen die men niet graag
aan tafel voor een etentje wil.
Het zijn van die families die niet
over een veel kleurige wereld wensen
te praten. zij zien het leven liever
door de zwart-witte bril.
Het zijn van die families waarvoor
de Evangelische Omroep…
nomaden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 159 achter maskers van
dierenhuiden stromen
hun herinneringen
de onmetelijke vlakten
de bevroren steppen
de doden in de bomen
het knagen van de gieren
het wachten op de dooi
het begraven van de skeletten
de kale essentie van een
ondoorgrondelijk bestaan
in bemoste steppengronden…
Nieuwe adviseurs
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 100 Macron laat zich door het volk adviseren
Misschien ook iets voor het Haagse formeren
Laat het volk de politiek stimuleren
Het volk zal goede ideeën etaleren
Tjeenk Willink, ga bij het volk te rade
Breek de politieke façade…
Schoot van de lente
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 107 Struik met dode blaad'ren
Aangevreten door vorst en zout,
Maar dan -
Lenteknoppen vormen zich
Uit het onzichtbare niets,
Nieuw leven baant
Zich een weg
Door de oude dood,
Twee knopjes zijn nieuwsgierig,
Laten zich al vast zien,
Bekennen kleur
Voor 't nieuwe leven -
Langzaam zakken de wintersporen
Weg in de schoot van de lente…
Lieve Geest
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 73 Lieve Geest
Toon mij de weg
naar de mooiste teksten
laat mij gaan langs lief en droefenis
Leid mij door de zee
van diepe woorden
naar de juwelen van vergetelheid
Geef mij de vonk
dat heel het hart doet warmen
laat vonken doven op papier
Leid mij door het web
naar de digitale roerselen
van de dichterlijke ziel
Nee nog beter:
Laat…
Verdrietig
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 143 Verwarrend, denk ik toch.
Goed of niet.
Zwart of wit.
Koud of warm.
Haat of liefde maakt niet uit.
Het is een opkomend besluit,
dat rijpt in mijn geest.
Misschien in mijn hart het meest.
De opkomende zon,
na een regenachtige dag,
dat is wat ik hopen mag.…