155 resultaten.
Ochtend
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 109 zon komt op
licht valt op je neer
de rozen gaan open.…
vederlicht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 85 soms is het er weer
in mijn zoldergrot
tussen de uitgehangen was
voorzien van spijtoptanten
dat grijsblauwe schijnsel
door 'n ontijdige poort
dan kijk ik een film in de bek
-tanig en tandig-
zoals dat past bij verbazing
en misschien ook onbegrip
laat ik het geen metafoor
noemen
maar een meteoor
uit zelfverzonnen ruimte
ploffend…
Zij die verdwenen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 106 Zij die verdwenen, verdwenen in
het niet. Ontheemde zielen naar
waar geen mens hen meer ziet.
Zij verloren stem en een vaste
plaats in het leven. Geen teken
van leven; over hen wordt nog
slechts in herinneringen geschreven.
Zij waren bij het leven betrokken
tot op zekere dag; toen hun verdwijnen
een wanhoop baarde dat slechts in
verdriet…
Avond
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 128 Met de gordijnen doen we de dag toe
De avond pakt ons langzaam in
Gestaag gaapt slaap ons moe
De radio zwijgt opvallend
De TV sluit haar venster
Computer zoemt zacht
De deuren gaan op slot
en de verwarming tikt zich stil
De wereld raast buiten door
We draaien het vuil van onze tanden
en spuwen het terug de aarde in
Ons gebit is nu om…
het goede krijgt geen kans
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 107 er zijn toch van die mensen
die alles naar de bliksem wensen
door jaloersheid in eigen aard
spelen parten onvervaard
oordelen vellen zonder basis
aspect van hun ware beeltenis
engel en duivel zijn uit balans
het goede krijgt geen enkele kans
het kruis kan heus wel stellen
dat door nijd en verhalen te vertellen
onschuldigen worden…
Sneeuwklokjes
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 295 Getogen uit koude winternachten
sneeuwklokjes licht en frêle
kunnen ze niet langer wachten
brengen ze terug ’n teken van leven .
Ik zie hun kleine kopjes hangen
als lichtjes naar de dode grond
zo speels, lief en onbevangen
dat ik ze als nieuw ontloken vond.
Nauwelijks door de wind bewogen
beschut onder ‘t dorre struikgewas
gedijen zij…
Slakje
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 93 Een slakje zat zo
lekker op een blad
mijn god wat beeldschoon
huisje het toch had…
onder de knie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 90 de dode dichter leeft
hij boetseert
met zijn pen
gevaarlijk als het zwaard
alle beelden nieuw
hij schrijft niet
hij kneedt
de verbeelding
bij het puntje
van zijn pen
de dode dichter
spookt in
verlaten huizen
hij heeft de dood
onder de knie
hij leeft
binnen de ramen
van onze tijd…
promoveren
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 113 Zijn jullie kampioen?
Geniet er maar van,
want volgend jaar wordt een moeilijk seizoen!…
verdriet moet je altijd voor het daglicht bewaren
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 218 verdriet moet je altijd voor het daglicht bewaren
hoorde ik laatst iemand zeggen
maar toen met de ochtend ook de zon doorbrak
sloot ik het het venster – dacht uitstel - en liep weg
hier sta ik nu met mijn laarsjes in de zee
luister maar, zeg ik
tegen mijn moeder die er niet meer is
en ik houd mijn GSM aan het zoet gekabbel
van haar zoute…
Macht
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 92 De sluiproute van de olie
door misdaad overwoekerd
macht is eigenlijk honger
zuchten en kermen worden niet gehoord
de woestijnwind blaast
maakt vlinders van steen
hoe komen wij hier weg
hoeveel hoofden tel ik
zijn dit echt de werkers
zij hebben wel houwelen
maar kunnen er niet mee richten
bind nu alles samen
dan is die beklemming…
Mosterd
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 332 Belazerd en bedonderd
Dan weer jij
Dan weer ik
Bemind en ook gehaat
Nooit een saai slecht ogenblik
Gevochten en gevreeën
Met tussendoor
Een enkele keer
Een beetje luwte
Wat bezinning
Een staakt het vuren
Min of meer
Passie en hartstocht
Hand in hand
Met ijzig koud
En vreselijk kil
Haat en liefde
Langs een dun lijntje
Zelfdestructief…
donderwolk
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 82 de hooiberg
door de schilder
onder streepwolken
als klein geel vierkant
naast boerderijen
twee keer neergezet
ik voel me thuis
ik proef de sfeer
ik ruik de geur van
de natte graanakker
hevige regenbui
verstoord oogstwerk
ruige rukwinden
brachten ons binnen
de weg was leeg
je scheet zeven
kleuren stront
voor de donder
en de…
Hoe moeten we verder?
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 101 Als het moeilijk wordt in ons leven
Wie helpt ons, waar moeten we heen?
Er is maar één weg: naar God alleen
Hij zal ons troosten en sterkte geven.
Wij mogen met Hem verder gaan
Vertrouw maar op God de Heer
Zijn goedheid keert steeds weer
Hij ziet ons in Zijn grote liefde aan.
Ga niet alleen, maar ga met God
Hij wil ons op de juiste weg…
Trump
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 126 misschien kent u wel zo'n dwingend kind
stampend om alles wat hij niet kan krijgen
je handen jeuken om een paar oorvijgen
te geven omdat je hem zo irriterend vindt
dat gevoel krijg ik dus al een paar weken
wanneer ik naar die nar op tv heb gekeken…
Harteloos als steen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 160 De steen valt in de vijver,
en verdwijnt in de diepte.
De rimpels, dat zijn wij.
De rimpels beginnen na te denken.
Over wat menselijk is.
Over wat mensen angstig maakt.
Wat hartelijk. Wat blij.
Narcisten kijken in het rimpelloze water.
Zij zien alleen zichzelf.
Harteloos als steen.…
Artrose
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 151 Toen ik vanmorgen in de spiegel keek
en een kop zag die niet meer op mij leek
in mijn rug de pijn van mijn graat gleed
mij onderin verlamde, naar voren trok
zodat zelfs mijn onderbuik meedeed
mijn knieen in luid protest kraakten
bij het hurken op de plee
ik mijn vuist balde waardoor mijn knokkels ontploften
mijn armen niet omhoog wilden mijn…
XXXIV
gedicht
3.0 met 6 stemmen 4.484 De duisternis - en wij, een heimelijk paar,
twee gasten van de nacht, blind, zwijmeldronken,
en stad en land al haast in slaap verzonken,
en ginds, boven ons zwartverwaaide haar,
jagende wolken in hun stormig jaar.
Je tred was luchtig toen de maan niet scheen,
je sloeg je arm zo innig om mij heen,
het maakte blij. Maar telkens was ook daar…
Ademden mystiek
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 76 hij was geen tovenaar
maar bezat de magie
om mensen te bevrijden
van de remmingen
waaraan zij vaak lijden
hij stal hun blikken
nam ze mee naar
onbekende plaatsen
liet ze warmte en dan
weer strenge kou ervaren
zij zaten op het
puntje van hun stoel
om als eerste zijn
emoties te voelen in
een hemels evenaren
zij ademden mystiek
toen…
Lichtjes in het dauwig gras
poëzie
4.0 met 4 stemmen 318 Lichtjes in het dauwig gras,
'k zag je wel, toen 't morgen was,
en de zonneluister ging
glanzen langs de heuvelkling.
Lichtjes, lichtjes zag ik veel,
iedre drop was een juweel,
onder diadeem van licht
zag ik toen jouw jong gezicht.
Elven-liedwijs mij toen ving
ringsom in de toverkring,
vogel-licht toen zweefde ik mee
over…
Pardon?
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 254 De boterbergen stapelen zich op
Het linkse vingertje wordt weer geheven
Zo laten ze die president wel beven
Het hele Malieveld stond op zijn kop
Maar bouwen wíj geen muren van beton?
Rot op...voor kinderen hier geen pardon!…
Depressie
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 244 als een bloem
die net geplukt is
in het veld
prachtig en
perfect van
buiten
onbeschrijfelijk
maar van
binnen
al lang
dood…
Chopin, ach mijn lief
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 201 Mannen intrigeerden mij
niet alleen hun individualiteit
doch tevens waarin ze profileerden
het trok mij steeds meer aan
zo heftig dat ik hun kleding droeg
de pijp en sigaren rookte
neem nou mijn lief Chopin
zijn uitstraling, zwakheid en talent
daarentegen zijn goddelijke composities
mijn liefde voor die jongen was groots
niet corporeel zoals…
Bloem
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 131 Ik zie
wat jij niet ziet
een meisje
bijna volwassen
vrouw
ik zie
wat jij niet ziet
bloem
die zich ontvouwt
ik zie
wat jij niet ziet
ik zie
jou…
Haring met wittebrood
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 101 Geef je niet over.
Denk aan de geus.
Denk aan de haring
en het wittebrood.
Die de honger beloonde
om de juiste keus.
Volharding existeert
met geschiedkundige
waarden. Een winnaar
kun je zijn onder het
genot van een broodje
haring als een troost
die de lof vergaarde.
een lijder te Leiden
hoeft een ieder niet
altijd te zijn.
Maar vertrouw…
Uitzicht/Impressie
gedicht
4.0 met 1 stemmen 2.401 Wolken
luchten
coniferen
een watertoren
plastic
nog steeds
gehaakt aan
een tak
van een
kale boom
de voorjaarsstroom
strijkt
er langs
terwijl het
strijklicht
van de ondergaande
zon
een plekje
verovert
op het balkon.
Voorjaar
ruikbaar,
hoorbaar…
Blauw
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 131 In de lucht
zit iets blauws
dat weg heeft
van 'n naderend voorjaar
de winter
met natte koude
glad
doet vergeten
We weten
dat zon ons
meer en meer
....verwarmt
Ik ben klaar
met deze winter
de dagen kort
van hemels licht.…
winters verlangen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 136 voel jij het ook die tinteling
dat feestelijke gevoel die herinnering
de verfrissende verkoelende vlokken
die je vol optimisme naar buiten lokken
sneeuw beschermend rond je te voelen
in smeltend ijs je woede koelen
witte kristallen uit je knuisten eten
het gloeiende gezicht in de zon doen weten
met vriendjes spontaan 'sleetje delen'
ravotten…
Gek op wolken
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 123 Kijk: daar gaat weer een wolkenpartij
't afbeeld van een mensenmassa
een and're wolk schuift ook voorbij,
moest je ervoor betalen? Kassa!
Zie, daar komt een schaapje aangedreven
zomaar, heel alleen
en kijk ik even naar opzij
dan zie ik er meer dan slechts een!
Van elke wolk maak ik een dier
een vogel, hond of schaap,
alhoewel ik de laatste…
druppels
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 284 druppels
in de oneindig zwarte verte
hangt vaag een vreemd verlangen
naar een geurende bloemenblouse
kijkend door de wazige bril van toen
zag ik haar steeds door de polder
gaan, op weg naar de volwassenheid
zwaaiend in een open Lotus Elan
beten haar witte vriendelijke tanden
een afdruk van vele jaren in haar foto
zoute tranen liepen…