124 resultaten.
Zong bevroren tranen
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 125 ik draag blauw
een kind van
wind water en ijs
uit conceptie van
een koude vorst en
de warme moederborst
wij lijnden niet
in diepgaande affectie
contrasteerden levensgroot
de verschillen die
wij maakten overbrugden
onze generatiekloof
nooit heb ik
echt warm gezorgd
wist haar kille levenslied
zij zong bevroren tranen
in het…
Vergelding
poëzie
4.0 met 9 stemmen 1.244 Ik ben gelukkig wijl ik mezelf 'n anders mens heb gevonden
die mij tot nog toe als een onbekende was;
hij heeft geleefd ver weg en komt nu ongeschonden
te voren in de Herfst, die voor mij als de schoonste Lente is.
Niet lang geleden
was een volmaakt sceptisch man te worden, mijn ideaal;
alle hartstocht vergeten,
het leven kalmpjes wegen…
Testpiloot
gedicht
3.0 met 5 stemmen 4.731 Het tragische aan ruimtereizen
is dat je nergens komt; een baan
om de aarde, een vlag op de maan.
Aan bestemmingen geen gebrek,
het is alleen zo groot en leeg dat
groot en leeg de woorden niet meer
zijn. Je reist te traag, je leeft te kort,
je bent van stof en niet van licht.
Toch zit ze naast me op de bank,
ze zoekt een man van buiten…
Breng Eens Een Lid In
snelsonnet
2.0 met 8 stemmen 203 We hebben haast geen tijd meer voor de daad,
We willen wel, maar steeds komt er iets tussen,
Het blijft bij aaien of een vluchtig kussen,
Nee, vrijwel niemand naait zich uit de naad.
Maar ga eens kijken in een EO-huis;
Daar hebben ze nog passie voor het kruis.…
Lisse
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 225 je digitale foto
-je papa stuurde hem-
pas geprint
op printpapier
formaat A4
gekocht in de Colruyt
ik kijk je aan
jij kijkt me aan
je gezichtje zo stralend
mijn hart zo ontroerd
je knuistjes gebald
je ogen zien
je mond lacht
je weet
je bent
helemaal
Lisse
mijn leven loopt af
jouw leven vangt aan
beschermd voor altijd
met kracht…
Ode aan moeder de vrouw
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 322 ODE AAN MOEDER DE VROUW
Ze raakt niet uitgepraat en uitgejankt:
kids vroeg op, in bad en broodjes smeren
dan naar school daarna het huis doorrossen,
vaatwerk de automaat in knallen en de witwas
en hem eens laten hangen in het trapgat
iets voor d’r zelf; een eigen job en af en toe
een keer het werkhuis waar ze nog eens zwoegt
daarna weer…
Vrouw in de mist
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 291 mijn hemel, wat een vrede
nu de bede is verhoord
verdrijf ik alle nachten
zo diepzwart van gewemel
en drink ik op de rede
al klinkend op het brein
dat weer gedegen is
en dreiging heeft gewist
verban ik nu de vrouw
die leefde in de mist…
Grazie Ma No Grazie
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 122 Soms overtreft het leven stoutste dromen,
Want wie had nou in hemelsnaam verwacht,
Dat Silvio, die zo vervaarlijk lacht,
Ooit in de politiek terug zou komen?
Maar de EU vindt deze egoïst,
Heel bruikbaar als dè anti-populist.…
Spiegelbeeld
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 81 Hij roeide rond in scherven
maar bleef uiteindelijk steken
in zijn eigen spiegelbeeld
het verleden leek vergeeld
maar wilde toch niet sterven
daarom wacht hij hoopvol
op dat reddende teken
al kost hem dat een hoge tol…
Gloria
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 73 Staand in het wild der tijd
Op de rand van komen
De toekomst een boek dat opent
Gloria, gloria!
Strijkende zon, wind, geruis van licht
Een onmetelijk onstuimig vallen naar
het volgende zijn
Gloria, gloria!
Ik weet zeker dat jij bent
Geleider van dag op dag
Jij die vergeeft en brengt
Jij die verzorgt en alsmaar klimmend is
Gloria, gloria…
Wandeling
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 88 In ’t ogenschijnlijk rechte laantje
Waar ik sinds ik ik ben loop
Zijn de bomen blijven bloeien
Leeft er angst en zingt de hoop
De takken van weerzijden
Raken elkaar in top
Nu is dat simpeler onderscheiden
Er zit geen hullend blad meer op
Bijna aan ’t end gekomen
Je zal het altijd zien
Rest een brugje te dromen
Van verder moeten of misschien…
Haar ogen.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 538 het zijn haar ogen die me opeens troffen
niet haar borsten, haar benen of haar steile blondeharen
noch het minirokje of haar fraaie ronde billen
't was haar blik die me subiet mijn bril deed afstoffen
andermaal keek ik haar aan, nu door propere brillenglazen
blik gericht op dat glimlachende schepsel tegenover mij
de verleidelijke mond die ze opeens…
Ik draag je aan mijn hart
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 730 Ik draag je aan mijn hart
en nooit moe zo hoog te dragen
geef je mij uitzonderlijke kracht
om jouw beeld levend te bewaren.
Ik draag je aan mijn hart
jouw liefde die zo kostbaar in mijn leven
en toch hoe diep werd weer de smart
toen ik jou aan God terug moest geven
Ik draag je aan mijn hart
een herinnering die nooit mag sterven
en komt…
Depressie
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 156 In tegenpolen die onderontwikkeld verstrikt raakten in hun eigen plooien
Onderzoek ik pre-evolutionaire syndromen waarbij mijn intelligentie van pas is gekomen
Na jaren van dolen, ben ik erachter gekomen, dat ik deze schaduwen moet mijden om niet verder te leiden
Mijn huidige expressie verdrukt een depressie
Waar ik ben aan ontkomen door in mezelf…
Blote Voeten Pad
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 136 bij Twello
s'morgens in alle vroegte
barrevoets door het gras
met de dauwdruppels
tussen de tenen
zo stel ik mij dat voor...
langs het blote voeten pad
jij en ik die elkaar
op de hielen zitten
als een vleugje erotiek
van de nog koude grond…
Vergeten worden
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 117 Wat erg is het, als men je vergeten is
Je verwacht meer steun en meeleven
Maar niemand lijkt om jou te geven
Gen mens is begaan met je treurnis.
In het begin kreeg ik veel bezoek
Menig bekende kwam bij mij thuis
En zocht mij later op in het tehuis
Maar nu raak ik in het vergeetboek.
Pijnlijk voel ik nu mijn eenzaamheid
Velen hebben mij…
Cirkel
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 109 Naast elkaar stonden wij
met tussen ons in een cirkel.
Je zei: “Je weet met hoeveel gemak
ik stap in deze vorm.
Loop ook eens naar voren.”
En maanden later fluisterde
ik je naam en kon ik zeggen dat
ik van je hield,
door deze beweging voorwaarts.…
Motorclub
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 143 Tattoos in ieder lichaamsdeel gekrast,
De dikke kop volledig kaalgeschoren.
De piercings in hun neus en in hun oren,
Vermeende macho ‘s/jongens van stavast.
Met eigen protocol en etiquette:
Elk heeft een Solex of een Mobylette.…
De beste onder ons
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 120 Het zijn de beste onder ons
Die vroegtijdig gaan
Die zelf niet meer willen
Die in ons systeem
Oplopen tegen een te harde strijd
En over gaan tot een
Vroegtijdig afscheid
Zijn het niet de wonderschonen
De meest integere
En de meest romantische
Onder ons
Die het afleggen tegen
De hypocrisie
Daar door heen zien
En beseffen
Dat het niet…
Stompzinnigen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 96 Mocht ik ooit nog het geluk van mijn beste
jaren, van '88 tot-en-met de vroege ochtend
van 27 september 1990 gaan mogen ervaren
graag, wees dan mijn getuige
deze tijd
leerde mij vrouw en wereld
liefde ten opzichte van haar en haat
jegens mijn levenslange ziekte
kennen in een bedrijf
van een machtsbeluste dictator*
die puur voor eigen…
In Pretoria
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 105 (voor Maxi Pretorius)
Via Facebook volg ik jouw herstel
na longkanker. Op de intieme foto's
zag ik hoezeer je leed en hoe de pijn
tot in jouw diepste wortels ontbrandde.
Ik zie het Liefdeslicht in jouw ogen.
Na een zware longtransportatie zit je
nu in een rolstoel en word je door een
lieve zuster rondgereden, terwijl jouw
trouwe man altijd en overal…
Deprimerende schaamte
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 177 Deprimerende schaamte
ik veracht u
met de verwaarlozing
van mijn huilende bossen
mijn onbestemde rivieren
vissen die in mijn dieptes duiken
ik weerspiegel de armoede
van het alleen zijn
in uw woordenvloed
onder de mensen
verjongen doe ik niet
uw drammerige beken
in mijn aderen
stromen slapjes
door het duinlandschap
dat aan mijn…
Handelsverkeer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 178 wij zijn
zo trots
op de
Nederlandse zakenmensen
terecht
knap handeldrijvend
hardwerkenden/echt
altijd zoekend
naar hoog
percentage winstbejag
dit volgen
wij natuurlijk
met pretogen
brede lach
einde betoog
duim omhoog…
Stilt de hemel
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 100 als licht
kraakhelder blijft
verstijft de zon
is de matrijs kapot
waarin warmte en
wondertjes wonen
het soepele dat
danst en zingt
verstart in gaan
stilt de hemel
in een koud en
kil onaangedaan
kom maar wind
vlaag een lieve
eerste lentebries
nog is het wat vroeg
maar kraakhelder
wordt geen troef…
Ik die had kameraadschap uitgegeven
poëzie
4.0 met 2 stemmen 953 Ik die had kameraadschap uitgegeven
tot levenswachtwoord in mijn jong getij,
ik word nu door de makkers uitgedreven
en kan geen schred meer houden met hun rij.
Er is geen plaats in het broederlijk leven,
bij 't volk der makkers is geen plaats voor mij:
nu moet ik mij in d'eenzaamheid begeven
en hullen in herin'rings grauwe pij.…
X
gedicht
3.0 met 18 stemmen 4.363 Het zal nog jaren duren
voor straten,
pleinen, boulevards
weer geplaveid zijn.
En wij, in licht katoen en
zijden kleren, weet je nog
zeg ik steeds vergeefs
weet je nog?
Flirtend flanerend
glanzend bloot
onder licht wapperende
kimono's gebloemd
camparirood?
-------------------------------
uit: 'Klaagliedjes', 2011.…
Verlies
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 117 Als het zijn weer breekt
En de pijn meer dan schrijnend is
Dan is het samen willen zijn
Meer dan voelen
En het stappen in het nu
Zwaarder dan lood
Tot het voelen
Van naast elkaar gaan
De kracht geeft, het sterk te staan -…
Wanneer
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 226 Wanneer
ben je voor het eerst verlegen langsgegaan?
Wanneer
raakte jij mij voor het eerst voorzichtig aan?
Wanneer
streelde je en kusten wij elkaar spontaan?
Wanneer, wanneer
was dat ook al weer?
Wanneer
heb je voor mij iets aardigs gekocht?
Wanneer
heb je mijn warmte voor ’t laatst gezocht?
Wanneer
gaf jij mij de laatste keer…
Marco spant de kroon
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 193 Geen kletsmajoor, hoor, Marco is bijzonder
De Willemsorde geeft hem veel statuur
Bij vlagen lag hij hevig onder vuur
Maar drugs noch wapens kregen hem eronder
Kan hij soms toveren, die kloeke gast?
Wie weet haalt hij straks lijken uit zijn kast!…
Overgang
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 92 de stilte is niet immer wit
gelijk een maged reine
of schoon van klank,
onaangeroerd
ook de ziel niet, als de mijne
daar de nacht vaak bij helder licht
vele spinsels vervoert
de schaduw op mij gericht
het geruis onder mijn dak
heeft de oren toegedekt,
niet omdat mijn wil dat wenst
maar omdat de slaap
op eigen wijze
een schone rust…