121 resultaten.
De dood doet goede zaken
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 326 Elke dag wel een reclame
voor en van 'Jan'. En allen
uit de uitvaartbranche
die positief vertellen
over je laatste gang
en dan met (na)druk
op je nabestaanden
maken ze je bang
geven een schuldgevoel
met doodgoeie prijzen
welke je kan verzekeren
van je wieg tot je graf
levenslang... bang!…
Heilzame leegte
hartenkreet
3.4 met 5 stemmen 364 Als leegte pijn doet
rauw schuurt over de ziel
ligt eenzaamheid op de loer
leegte doet pijn
wanneer het bezit van je dreigt te nemen
soms is er gebrek aan een goed gesprek
of aan iemand die recht kijkt in je ogen
en oprecht vraagt hoe het met je gaat
dan blijkt dat je eenzaamheid kunt delen
het kan werken als helende balsem
sta even…
Verdwijning
netgedicht
3.2 met 6 stemmen 346 Stel dat ik verdwijn
eerst een week, dan een maand,
stel dat ik niet meer verschijn,
wel een jaar lang.
Men vindt wel een vervanger op mijn werk,
mijn vrouw een nieuwe partner,
een nieuwe papa voor mijn kinderen,
men zal nog aan mij denken,
mij misschien zelfs missen,
iets vertellen over vroeger,
toen ik er nog was
maar alles slijt, alles…
In memoriam Menno Wigman (1966-2018)
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 351 Het maatvaste was een vereiste
een gedicht mocht best een lied
van melodie en ritme vertonen
Hij tikte met zijn hand het tempo
In het ruisen van het bloed kwam
een hapering in, een huppeltje
dat de cardioloog verontrustte
eerder had gehoord en gezien
Jij hielp me eens een gedicht
te vervolmaken, ik vraag me af
waar dat sonnet is gebleven…
De zee
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 84 In alle rust observeer ik het
ritme van de golven.
Een verademing,
zichtbaar in schoonheid,
hoe de golven duellerend, kaatsend tegen de
rotsblokken slaan..
De zee krachtig, nooit saai.
Altijd spel van natuurgeweld.
Enerverend is zij.
Vaak tomeloos, soms ook
woelend vlak.
Haar karakter is oneindig
veelzijdig.
Voor mij van grote waarde…
Maak plaats
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 75 Geef dit gevoel een stoel
Vraag het aan tafel
Laat het spreken of zwijgen
Of geef het pen en papier
Kijk samen door het raam
Naar de mezen en het zwartkopje
En heb je de specht al gezien?
Heb je gezien hoe gedreven?
Laat het bestaan
Laat het blijven
Tot het uit eigen beweging
In volkomen vrede
Weg zal gaan…
nooit geweten
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 68 de zoetigheden op mijn brood
zijn uit de scherpste sneden
van het lijden geopenbaard
als zinvol en leerzaam
ik had dit nooit geweten, nee
er bestaan geen winters zonder kou
geen oevers zonder kade geen
leven zonder waarde
maar als ik de buitendeur open
en een gulle wind met een kansrijk
verhaal die dan de tijd in mij onthult, wie
zegt…
Delen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 122 Gevoelens delen met iemand is niet gemakkelijk.
Toch nodigt onze samenleving
ons voortdurend uit over emoties te praten.
De openbare biecht,
het publiek delen van jeugdtrauma's,
misstappen en ontgoochelingen.
Het geldt niet voor iedereen.
Er zijn schuchtere mensen die zomaar hun gevoelens inslikken.
Zij beschikken niet over de woorden die hun…
Waar ik vandaan kom
netgedicht
4.2 met 8 stemmen 219 Waar ik vandaan kom
waren het niet de Tropen
die mijn vader meebracht
met verachte ornamenten
geronnen uit de strijd
Hij sloot zich op
met mij in zijn schedel
mij of ieder ander kind
wiens hoofd was
gespleten
Een briefwisseling
bracht mij op aarde
had zij hem niet geschreven
had hij niet geantwoord
waren zij nooit geweest
"Een…
Omlijst silhouet
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 188 Nu jij daar weer zit
geprojecteerd silhouet
omlijst aan de muur
deel jij weer in jouw fauteuil
zonlicht van de dageraad.
Op ontwaakt netvlies
gezien als het blauwe uur
met oranje gloed
ver weg aan de horizon
voelt jouw schilderij dichtbij.
Omlijst silhouet
spiegelt door dauw langs mijn wang
op het laatste doek
mijn…
De sprakeloze rust
poëzie
4.0 met 4 stemmen 498 Gelukkig, die de stilte kent,
Die, als de avond zinkt,
De beker van vergeten drinkt
En zich van 't leven wendt;
Die mede met het licht bezwijkt
In 't kleureloos verschiet,
En kleureloze dingen ziet
Waarin de wereld wijkt.
Gelukkig, die geen luid gebed
Meer op de lippen heeft,
Die niet meer mee dit leven leeft,
Doch, als een beeld…
Het donkerzwart bevriezen
netgedicht
2.7 met 7 stemmen 158 zuiver en grillig
schraalde een melodie
veeltonig de
strakblauwe lucht
ontdaan van
warme tierelantijnen
klonk in het hoog ijle
de noordooster kou
herauten speelden
de macht van de vorst
in een uitstralend
winterse nacht
waar helder kraakte
in het donkerzwart
bevriezen van spiegels
op sloten en vaarten
pas toen zon
de rijp…
I.M.
snelsonnet
4.3 met 12 stemmen 315 Vandaag, dacht ik, misschien maar geen gedicht.
Het leek mij nogal zinloos. Voor heel even.
De tijd zou zelf soms niet meer mogen leven.
Een uitstel van dit vroege doodsbericht.
Dat komt ervan wanneer een dichter sterft.
Dan rijmt voor mij de wereld even niet.…
Margraten
gedicht
3.9 met 12 stemmen 4.952 Als je zo'n klein wit steentje was van nu
dat in een grote wei werd neergezet
bij al die andere stenen, rijen lang,
dan had je ons, maar niet jezelf gered.
Als je zo'n bange jongen was van toen
die in het gelid moet staan met vlees en bloed
dat je thuis achterliet, en in een heg
voorovervalt, waar je dan hangen moet,
je gezicht vol in…
Anne(online.nl): Alle Nederlanders Naar Energieneutraal
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 170 Anne’s kippen
Er zitten 3 kippen op stok
in de nok van hun hok
op en top
te slapen tot de morgen
en dat midden in het hartje
van ecologisch, economisch Nederland
URECHT
Maar bij het krieken van de dag
vroeg vlot uit de veren
“Aan het werk, sta maar op, sta maar op”
roept Anne voorop
en na wat koffiemokken
tokken, tokken, tokken…
de vooruitzichten zijn goed
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 wolken lagen in het water
wolk te wezen
in mijn ogen die
de lucht bezaten
gaf ik mezelf aan jou
die verstrengeld mijn wezen las
ik die brandde
een toorts van was
smolt in jouw handen
als dompelaar
die zelfs de donkerste wolken warmt…
buiten spelen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 141 buiten spelen
tussen de tanks
spelen kinderen
met de kogels
hun kleine kijkertjes
richten zich op
het niet te begrijpen
grotemensenspel
zien geen gevaar
horen zware knallen
zij zwaaien vrede
naar de vijand
hun V- vingertjes
denken niet aan
het overhalen van
de kromme trekker
van de mitrailleur
zij gaan volledig op
in het daverend…
Hij kwam alleen te staan
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen 141 Hij verwacht niets meer.
De gedachte alleen al neemt geen keer.
Blauwe vingers van de kou,
vuile nagels van het werk.
Hij houdt het niet meer uit.
Zijn haar hangt in zijn gezicht.
Zijn baard is lang en vuil,
is voor het scheren gezwicht.
Zijn kleren stinken,
houdt ze aan zonder te verpinken.
Broek is te groot geworden,
hij is het eten…
Verliefd zijn, elkaar beminnen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 459 Verliefd zijn, elkaar beminnen
steeds denken aan hem of haar
een vlindergevoel van binnen
innig verbonden aan elkaar
verlangen naar lentetover,
naar frisse ochtenddauw
naar d’ eerste lenteanemonen
en de dag van echte trouw
samen buigen over het groene lover
en denken welke’ n zee van tijd
in alle hoeken hangen dromen
als een nieuw leven…
inwaarts
netgedicht
1.7 met 3 stemmen 144 vanaf het moment dat we begonnen
onherroepelijk te zijn zal onze
passie vroeg of laat neigen naar
huisgenoot, gaat kindertijd verloren
in een gewichtige positie, zal de bakker
onbelegd brood aansmeren, gaan
klinkers in de straat wijken voor
betreden paden, is er geen weg terug
geen ogenblik meer om onbehouwen
emmers met een onschuldige…
Een zalige rustige zondag
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 139 Het nieuws is heftig en best wel naar,
dus gaat de televisie uit,
de radio brengt me niets beters
dus is het rustig in huis!
Ik sluit de wereld buiten, de gordijnen dicht
hier en daar een kaarsje, wat flakkerdend kaarslicht
het is zalig warm, knus en rustig binnen
ook al moet de inloop nog beginnen!
Maar soms moet je besluiten, wat beter…
Hylas and the Nymphs’
netgedicht
3.5 met 8 stemmen 241 Een beeldschoon schilderij van Waterhouse is opgedoekt
Het museale stuk verdween, het werk moest naar de kelder
MeToo-druk, zo erkent curator Clare, dat is wel helder
Maar heeft ze met haar anti-bloot-gedrag succes geboekt?
Waar schone nimfen jarenlang bewondering ontvingen
Daar laat het woedend volk, die Clare een toontje lager zingen.…
bramen
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 215 hoe dikwijls heb ik mijn ziel
niet opengehaald aan de braam
van het bestaan...
straks misschien weer zonder pleister
zal het vast beter gaan
weet ik mijzelf wellicht
een stukje wijzer…
In lijn
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 140 als je toch een richting
op moet, blijf dan
evenwijdig aan mij
op armlengte afstand
of een iets te dichtbij
ik zal wel lineair voortgaan
onafgebroken regelmatig
dagen vullen met bestaan
binnen de lijnen kleuren
grijs of zilver, zilvergrijs
standaard HB zal voor
kleurpotlood doorgaan
het krast en vlekt
morst koffie en tranen
als de houten…
Het heroïsche karakter belibbe
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 76 De natuur is guur en echt
striemend knoploos
net als jaren terug
voelen dagen uitgerekt kerst-
achtig in hart en hoofd
al versierde hulstkrans.
Elke polsslag snakt
naar ogenblikkelijk zon en ja
hopen dat de wereld
kan horen dat het ijs kraakt
foto's ziet van Sleat
een mahoniehouten staartklok
Snits 't scoreblok en oranjekoek
dromen…
Even over lefde
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 148 Liefde is veel meer dan
geslachten delen
daarvan genieten kan met
ieder willekeurig iemand
met zo velen
Liefde is niets minder dan meer
elkaars harten beheren
ze respectvol teder penetreren
Het zijn eigenlijk juist
de gevoelens die
moeten gaan copuleren
dan pas spreken we van liefde…
Vurige liefde.
netgedicht
2.5 met 4 stemmen 441 ik koester de warmte
van jouw handen
van je lippen
je rug en
je stevige billen
ik streel je dijen
je buik en
je fiere borsten
ik wil je het liefst
in mijn armen sluiten
om je vervolgens
vurig te beminnen
dat zou ik werkelijk
dolgraag willen…
Jonas
gedicht
2.5 met 2 stemmen 3.667 daarnaast mol ik ook nog haar stikdonkere baarmoeder,
moedertje, ik moet me toch ergens verbergen
achterhaal me niet met 'n katheter -
zal ik me slapend houden,
jonas wil wel zingen zachte hits desnoods en en
en even zachte kasjmierharen krijgen 'n opgerold schootkatje
fijn dat je kasplantje likt en laat groeien,
nee nee
nee, en er…
Kliniek
poëzie
3.3 met 25 stemmen 397 Die bleke wangen, levens laatste schans,
'n vege strijd nog en 't is al gevloden.
Vlucht dan dat éne ook, zo grif geboden,
Schuchter aanvaard - slinkt dan voorgoed haar glans,
als zonk van 't laatste rood de laatste vaan?
Moet ook dat éne - eerst in schroom gemeden
en toen gedeeld en fluisterend beleden -
met het verwonnen leven ondergaan…
Een tikje snobistisch
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 86 ik heb het rusten
gecultiveerd tot een
er bijna niet meer zijn
het futiel fysiek
contact gaat via
traag reagerend schuim
waarbij zwaartekracht
om de tuin wordt geleid
door optimale ondersteuning
ik zweef en begeef
mij naar hogere sferen waar
mijn geest gelijkgestemden vindt
niet voor een
toepasselijk lied bij
dit zeer exceptionele…