Alle inzendingen, jaar 2018, week 8

ik heb in het blauw van je ogen blikken gezien die nog vol fantasie spelen terwijl in je bed armen en benen zich in hun verlamdheid mateloos vervelen jij hebt geprobeerd geleidingsbanen te helen door met mentale kracht spieren te strelen zij waren decor in jouw sprookjesland altijd in stilte aanwezig helaas nooit erg bijdehand…

Waarom was de herfst droog, mediterraan en dat na zo'n moessonzware zomer. Eergisteravond, na drie keer een volle maan ononderbroken continentaal, was de wind opeens gedraaid in zijn normale richting; de adem van de zee stoof over het land en ik snoof het zout dat ik gemist had en de geur van vuur in hout. Eindelijk tijd voor westerstormen…

Geen “tsjakka” meer voor goeroe Ratelband Hij zag het licht en liet zich snel bekeren De hele dag zit hij te mediteren Met kale kop en in de bedelstand Bedenk voordat u luistert naar zijn preken Emile verloor zijn haar maar niet zijn streken…

Maart roert hevig z'n staart dat moet dan wel de staart van een hond zijn in dit nieuwe jaar 2018 als je tenminste de Chinezen wilt geloven…

Een tragisch afscheid voor Humberto Tan In ieder maatpak zat hij als gegoten Geen kijkcijfers dus word je afgeschoten Nu maar eens zien of Twan het beter kan Ik zie hem vaak bij Nieuwsuur en denk stellig Nou RTL Late Night, ...dát wordt gezellig!…

in blauw graffiti op de muur je abrupt afgebroken boodschap wat mij het meest pijn doet is... ik peins een dag en een dag met rode verf voltooi ik jouw onvoltooide roep ...dat het mij geen pijn meer doet…

Ook ik sta te gebeuren En de vloed De vloed Trekt zijn eb Naar zich toe Er broed een oester Een meeuw vliegt Ook ik ben verliefd Aan de oevers van de Oosterschelde Koren staat te schitteren De regen staat in bloei Het is winter Of zomer En ik ben niet ongelukkig We varen over geen water En we slibben over geen schorre Een zandbank…

Wij slaagden er niet in geschiedenis te schrijven. Wij overdreven op de golven van humeur. Jij kwam uit de plooien van de geschiedenis. Jouw wieg werd een baken op woeste baren. Ongehavend meerden wij aan, vermeerderd.…

Iedereen kan dure sieraden kopen of trakteren op een etentje, maar het mooiste dat je in de liefde kan geven, is iets wat de ander echt nodig heeft. Je moet kijken naar de ander. Zien waar zijn noden liggen. Als je die kan invullen is dat de liefde op z’n mooist. Dan kan je zelfs uitkomen bij wat ik grote liefde of eeuwige liefde noem.…

Er staat een boom in volle pracht, getuigend van des Scheppers macht. Ten hemel wuivend met zijn kroon, ontvangend, ‘t licht van ‘s Vaders Zoon. Er staat een bloem in schone bloei, waar eens, Gods adem, zijn zaad heen woei. Hij dankt de Heer, voor ‘t schone leven, slechts uit genade hem gegeven. Er loopt een mens, hij dankt zijn God.…

Ik zie je gaan, afgezakte schouders met een bleek gelaat je gemoed dragen. Ze zijn niet te krijgen de antwoorden en al begrijp je ook de wolkenzaal niet, 't tolkende, laat staan het ijzige koude. Zie, de kinderen genieten hun maaltijd zijn onbevangen niet in staking gegaan. Ze boycotten de nieuwe hulp niet, vechten niet voor 'n ander moederschap…

Stilte overheerst. Het ijs is niet betrouwbaar. Oogstrelend is de natuur. Een gevoel van ontlading, dat je de rust mee mag maken. Het blijft bijzonder voor de mens.…

De armoede heeft je wakker geschud de geest kan niet leven van water en lucht ademnood van de ziel raakt dan berucht je bent door tegenslag veranderd ziekte en geldgebrek hebben je eenzaam gemaakt in een leven zonder genegenheid waar drank geen oplossing bood je tussen de wal en schip viel met niemand om je te redden de strijd om door…

Een gekarteld hart met verenigd energie tot geheel gebracht door zijwegen te mijden en voor hartstocht te kiezen. Als een roos opent de nacht aan de horizon in doorsnee passie waar de krachten bundelen om zicht nooit te verliezen. Die dynamiek leeft door verenigd energie als individu smeltend naar haar silhouet dat…

Gij, die moet zien in donkere dagen Hoe onrecht tijdelijk triomfeert, Niet klagen, dichter, niet versagen, Maar strijden tot de wereld keert! Wie stijgt ten slotte en overwint er? Niet wie het leven tegenhoudt. De Lente zit al in de Winter, De bloesem in het harde hout.…

ik heb niet geklapt voor het goud dat hen jaren lang verblindde voor het ultieme moment dat zij even de beste mochten zijn zich konden verheffen boven anderen die faalden het ook dit keer niet haalden zij hebben een stuk van hun leven gegeven voor de schittering van eremetaal spraken in wedijver dezelfde taal van inspanning voor…

Aarde, hier komt een eenzaam lichaam aan waarin een koninklijke zon is opgegaan. Achter de ogen scheen een zomermaand, het middenrif liep vol zacht avondlicht en bij de hartstreek rees een tovermaan. De handen voelden water, streelden dieren, de voeten kusten stranden, kusten steen. Inzicht, er sloop een vreemd inzicht in het hoofd, de tong…

Wie is Jan B. wel niet met zijn verwijten Dat Koreanen hondeneters zijn? Want ik herinner mij (ik was nog klein) Wat dingen bij het eten die niet slijten. Het was - als ik te laat kwam - eeuwig zonde: Had ik de hond weer in de pot gevonden.…

Ooit was ik blij met een bodyguard, maar nu zie ik in dat ook in die wereld belangenverstrengeling op de loer ligt.…

Ze had echt van die heel charmante ogen, die keken me intens verlangend aan, dus kon ik de verleiding niet weerstaan al strelend haar voldoening te verhogen. Helaas, die diepe vreugde is vervlogen, onlangs is zij heel vredig heengegaan. Ze had het al een tijd laten verstaan. De tekenen, die hebben niet gelogen. Het leek alsof haar ogen wilden…

Een explosie van zonlicht daar waar schaduw is geweest een helder strakke hemel zo strak als het ijs dat door de kou wordt bevroren de kou en de sneeuw doen de opkomende voorjaars bloemen verwelken slap hangen de kelken de vogels zingen al vroeg in de morgen zij lijken zonder zorgen het voorjaar kan niet in rust ontwaken wanneer…

Het morgenlicht opent het schetsboek van de dag Ach, winter toont zich meester in het vullen van vlak en vlokje leest er over toegepaste kunst.…

de vrouw in mij wil voor je dansen totdat de zon opkomt in een nacht zonder einde onder een volle maan die mijn liefde weerspiegelt in een zilveren hart met goud omrand nachtvlinders weerkaatsen het licht van de sterren dansen om mij heen ik dans om jou mijn zon in mijn universum…

Dat het woord florig niet bestaat, is ongelofelijk maar waar. Florig zijn mensen, die van bloemen houden. Mensen die blij worden, van planten en van dieren. Van de liefde en van elkaar. Bloemrijke taal is van nature florig. Geef mij al die florige dichters maar.…

Hij ademt voorzichtig in deze onbevangen stilte een woord van vrijheid misschien subtiele kern van grenzen, gelijkgestemden het is al donker in de nacht maar dat doet geen pijn omdat hij niet meer wacht met mens te zijn.…

het kanaal bij de witte brug vaders favoriete stekkie daar ving hij walvissen voor Madurodam…

Het was me wel de dag zeg, eerst zat ik met een ei toen lag mijn schip op ramkoers en kreeg het averij. Mijn jongste dochter smeekte nog loop niet in zeven sloten daar is nog nooit een sterveling een ons mee opgeschoten. Nu lepelt zij haar soep leeg en luister mee naar Bach. Johannes die de passie preekt hoe lieflijk toch, maar…

Haar wekker (merk wake up) op mijn nachtkastje staat stil, al heel lang haar leven ook, het is ge-beeindigd een tijdje geleden, 6 april 2016 Vlak voor de oorlog geboren 28 februari 1940 met vlak erna het bombardement 13 mei 1940 op Rotterdam en daarna het bombardement van kinderen tot 1954 Ze was bijna 14, een pubermeisje toen haar…

“’t Is weer voorbij die mooie zomer” Toen, bij volle maan, Zette jij er een punt achter Elke maand weer volle maan, Vraag jij nog altijd aandacht, nu zachter? Elke maand weer een lichtpunt Aan de donkere hemel Elke maand weer: Jij ging, maar waar ben jij? Elke maand weer volle maan, Maar waar blijft de ronde zon? De perfecte cirkel…

Als de eerste felle kou in het gemoed van de liefhebber weer onrust zaait De sneeuw het land overrompelt en langzaam weer naar zich toe graait Glij ik de ultieme vrijheid tegemoet op het glad gespannen Wyde Wied Het blijft een prachtig plaatje een mooie onvervulde droom want helaas schaatsen – ik kan het niet…