159863 resultaten.
Lente in zicht
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 66 Een jonge zon
streelt rode knopjes van kerspruim
bloeit helemaal op…
[ Ik tel mijn vrienden ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 103 Ik tel mijn vrienden
en houd vijf vingers over:
ik geef jou een hand!…
kompas
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 46 na de overtocht
op de nieuwe oever
keek ik zoekend om me heen
ze waren weer aan boord gegaan
en weggevaren zonder iets te zeggen
er was weinig te zien
en ik begon maar te lopen
wensend dat ik een stok had
op de boot hadden ze uitgelegd
wat ze tot nu toe hadden ontdekt
en dat het onderzoek nog in volle gang was
ook hadden ze gezegd…
voetbalmatch
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 47 schouder aan schouder,
pas na pas weer :puik doelpunt !
ook trainer glundert !…
Basisvoertaal
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 39 wij droegen
de lach aan
elkaar op
stapten met
plezier in het
warme bad
vol koesterende
aandacht
waarbij
elkaar raken
een open vraag
is om reactie
te krijgen
terugkijkend op
de stimulerende
samenkomst
zijn wij uit
de egotripping
gestapt die
corona beheerste
en weer over
naar de echte
fysiek rakende
contacten
het was of…
Kledingzaak
snelsonnet
4.0 met 8 stemmen 174 De Nederlander koopt nogal wat kleren,
gemiddeld zesenveertig stuks per jaar.
De anderhalve graad komt in gevaar
als wij dit niet tot vijf gaan reduceren.
Een mens wordt dikwijls aangenaam verrast
door wat hij vindt in eigen kledingkast.…
Ik had het leven me anders voorgesteld
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.307 Ik had het leven me anders voorgesteld,
Meer als een spel van nauw betoomde krachten,
Van grote passies en vermetel trachten,
De grote trek, de worstling met geweld.
Geen vrouw is Venus en geen man is held,
En beiden trachten zij elkaar te pachten,
En geen van beide' is ooit een dag bij machte
Te leven door klein euvel ongekweld.
Men wil…
Antipode
gedicht
2.0 met 35 stemmen 14.398 Bewaar me voor de helderheid der dingen,
Het schone hemd, de reidans en de zon.
Geef mij het spiegelbeeld, herinneringen,
De vale schutskleur van het kameleon.
Ik ben er niet. Geen bloedbaan ruist in mij.
Ik leef in schaduwen, ben nameloos.
Laat me verdorren in het wintertij,
Ver van de zomers met hun hels gehoos.
Ik kan de lichte stormen…
Lentepreludium
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 92 vogels vullen de lucht
met prangend koorgezang
als in een kosmische kathedraal met
bomen als pilaren en blauw hemelgewelf
ze kondigen heilige dooi aan
het einde van bevroren tijd…
VERLICHT
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 29 Het is een ware bron
die lamp aan het plafond.
Maar echt licht
in een gedicht
komt alleen van de zon.…
Bloem in voorjaarsregen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 104 de zee spoelt de oudste dromen
door het onderwaterwoud
zwart groeit door het grijze heen
ongepolijste sporen van erosie en verval
hoe zacht deze hemel van schelpenkleuren
het licht beeft van verlangen
in de blauwe koelte
bloemen vogels en vroege dromen
een milde voorjaarsregen
vult de verweerde letters van jouw naam
verre tonen…
LIEFDESMEDICIJN
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 437 Ik was nog zo jong en ziek geweest
een liefdeswonde, die zomaar niet geneest
Had dokters van dorp tot stad bezocht
Toen bleek dat ik overal tevergeefs had gezocht.
IK bladerde door medische encyclopedieën
Viel voor psychiaters op mijn knieën:
“geef me een pil om mijn liefdesverdriet te genezen
Maar ze schudden zich het hoofd en vreesden…
Toen…
Voorjaar
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 62 't is vastentijd en lente wil wel komen
maar ook de zon is nu nog niet echt klaar.
De botten aan de bomen zijn al daar
maar bloesems nog maar enkel in mijn dromen.
Toch hoor ik al wat vogels in de morgen
die zeggen mij: relativeer je zorgen.…
Liefdeskater
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 Laat ons klinken,
laat ons drinken,
laat ons maken de dubbele haan,
ik wil wijn gaan drinken
al komt er een kater achteraan.
Vul mijn glas
met eerste klas
rood of wit druivenvocht;
superieur van ras,
dus geen goedkope fles bocht.
Wijn met de macht
om mij vannacht
m’n verdriet te doen vergeten,
dat zij naar wie ik smacht
niets meer van…
Paarse zee
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 42 De winter keert weer op zijn natte schreden
Ik had flink met mijn laarzen moeten wroeten
Toen plots een paarse zee lag
aan mijn voeten
Na één dag zon...zo lang lijkt
het geleden
Mijn kap en poncho kwamen goed van pas
Geen sneeuw, maar regenruis
in 't struikgewas…
PAS OPGESTAAN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 20 Onze Heer Jezus
volbrengt aan het vereerde kruis
Zijn onmenselijk lijden
rust drie dagen in het graf
omgeven door een schone hof
herrezen uit de dood
wandelt de levende Heiland
door de bloeiende tuin
bloemen geuren jeugdig
sterken Zijn vreugde
weldra te verschijnen
bij wie Hem nabij waren
en voor hen de laatste woorden
van de…
Ver weg
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 75 Hoe
Kom ik hier
Uit
Alles
Zo
Onwerkelijk
Niets
Lijkt op
Wat het is
Zo
Onwerkelijk
Ik kom
Er
Even
Niet uit
Alles
Voelt
Zo ver weg
Weg
Van mij
Verwijderd
Van mijn
Innerlijke
Wereld…
Februaristaking 1941
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 26 vijfentwintig twee
negentien eenenveertig
een grootse staking…
Gevolg met prélude
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 31 Tegels schuiven door een strak dambord
Licht sluimert langs de kamer
Verborgen in dat ene hoekje
Stemt hij het instrument
Onderwijl rijgt een vrouw haar spitzen…
[ Vergeef me, ik zal ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 7 Vergeef me, ik zal
niet meer zoveel verlangen --
en meer ontvangen.…
Sterven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 45 Merkwaardig dat ik maar niet wen
aan dat ik dood zal moeten gaan
en straks voorgoed er niet meer ben.
Want ik negeer onaangedaan
hoe lang ik al niet heb bestaan.…
op vrijerspad
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 iemand kan leuk zijn
op een foto
in zijn tuintje
bij een bruine van westmal
maar reeds bij een eerste date
verknalt hij het al
met uit te pakken
wat hij
allemaal bezit
en vooral wat hij kan
en nog veel meer verlangt.
aan mijn lijf met hem
geen polonaise
en nog minder een wurgslang
noch een serpent van een vent!
lacht cindy de spanning…
Groei
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 34 het gras groeit
de bloem bloeit
keer op keer
de natuur boeit
altijd weer
de baby groeit
de peuter stoeit
de tiener loeit
de puber broeit
de mens
knoeit en groeit
en is vermoeid
toch vraagt men
telkens weer
waarom het leven
steeds zo boeit
en heeft daartegen
geen verweer…
Het zwaard van damocles
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 31 ik zag
je ogen
langzaam
opengaan
nerveus
knipperend
ik keek je
hoopvol aan
maar uit jouw
licht ontwijken
kon ik begrijpen
wat de uitslag
al met jou
heeft gedaan
in angst en
onzekerheden
ik heb ze
in de lijnen
van je gezicht
al gelezen
we hadden
samen nog
gebeden al is
dat lang geleden
onzekerheid bleef
als het zwaard…
Krokusvakantie
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 148 De dagen lengen maar het weer zit tegen
De sprokkelmaand blijkt veel en veel te nat
Het voetpad zijpt en zompt, doorsijperd zat
’t Is droef, net Bloems ‘November’ door die regen
Droef ook door wat ik hier níét in ons land zie:
De krokussen zijn dit keer op vakantie…
DE HERBERG
poëzie
3.0 met 6 stemmen 921 Herbergzaam huis, dat wel een eeuw daar ligt
de landweg langs die leidt naar verre steden,
hoe velen hebt ge, als tot een gastvrij sticht,
uw uitgesleten dorpel op zien treden.
Wie moe zijn stap de avond tegenricht
en loomheid zwaar voelt wegen in zijn schreden,
groet blijder hart van wijd uw lampelicht,
waar zoete nachtrust wacht zijn matte…
Donderdag
gedicht
2.0 met 37 stemmen 8.823 Ik stak de sleutel in het slot en wrikte
de deuren schuurden langs de drempel
de kamer was verlicht, het bed verspreid
op tafel stond een pot met soep
de haverkoeken lagen op een bord
en vet, geeloranje kaas en uien en augurken
ik kon lopen door de kamer met een mond vol Schotse zalm
aan tafel zitten bij de warmte van een vuur
bekers vol…
Thuis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 34 Een eigen plek
een schuilplaats
op het land
op water
of hoog in de wolken
van bescheiden naar riant
waar ook ter wereld
wonen
een mensen waarde
ergens thuis zijn is meer
is een gevoel
de binnenwereld
bij de huismus
als bij de zwervende
zijn wie je bent
verbonden vertrouwd
en welbeschouwd
het
fundament
thuis dat ben jij.…
westwaarts
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 40 vol hoop en dromen
vertrok ik westwaarts
om mezelf opnieuw uit te vinden
mijn oorsprong te zoeken
de dood voor te blijven
en de nachtman die alles verduistert
ik vond de onherhaalbaarheid
de lineaire tijd
de ontoereikendheid van woorden
de ware aard van liefde
en natuurlijk de dood
en de nachtman…
Het ritme van de aarde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 54 Het ritme van de aarde
Balanceert op een
Uniek evenwicht
Van licht, lucht en leven,
Van eb en vloed
Van zon en maan
Van dag en nacht.
We hebben maar één aarde,
Die op dit moment
Naar de Filistijnen
Wordt geholpen
Door het mensbeest
Met zijn onstilbare honger
Naar meer, meer, meer.…