Het slaat in Ik drijf op de wind En zoek houvast Verlang naar licht Maar zit in het duister Mijn hoofd is gebogen Ik luister Naar een stem in mijzelf Die stem Wijst Geeft richting Het is wat Ik hoor een spoor Is gegeven Enkel een spoor is het leven Met stoplichten En signalen Zodat je niet kunt verdwalen Het sloeg in Ooit Als…

Weemoed Door de gordijnen heen zie je het vage licht van een neergaande zon weemoedige eenzaamheid drapeert zich als een deken over je heen om al die jaren die vervlogen zijn in een ongemerkt beleven…

Traag nadert de nacht de wereld wordt stil een wolk streelt de hemelboog zacht kleurend als gouden einder de opkomende maan strooit zoete herinneringen aan het zelfgetimmerde bankje tussen zomerbloemen en mijn verlangen zucht naar het lied ‘pour toi mon amour’ dat je voor me speelde op je gitaar nog rakend als een gevoelige snaar…

Afstand zonder belang. Dichtbij is eindeloos. Vrede wordt geweerd. Oorlog en kwelling met verdriet verteerd. Belangeloos streven, voor andermans leven. Dwingend duwen, gelaten ontvangen. Het afscheid van toen is de aanvaarding van nu.…

Er is een hoe een wat Een omdat Er is een hij En een zij En is een boven en beneden In alle lagen Er zijn de weken en de dagen Er is rust en ruimte Chaos en drukte Er is wat komt en wat niet komt Wat je gevraagd hebt of niet Er is van alles Te denken Te voelen Te weten En toch wil het liefst vergeten dat wat leven echt is…

Het heden Stil en veilig Overleefd en afgegleden Pijnloos en gevoelloos Naadloos en probleemloos Verlost van het verleden Soms mis ik dat gevoel Met dat doel Heb ik mezelf gesneden Om te zien Of ik misschien Heel even Blijk kan geven Iets terug voel Van dat leven Dat lang weg is Opgegeven Een snede In hart en ziel Lijf en leden Zonder…

Los het op met LIEFDE Waarom niet met VERTROUWEN Gewoon doorgaan met ZEKERHEID Je komt AANRAKING tekort Praten goed, ZWIJGEN soms beter Denk eens aan je MEDEMENS Verleden, heden, TOEKOMST Gedachten, dromen, REALITEIT Roepen, gillen, LUISTEREN Kijken, zien, DOORGRONDEN Jij, ik, wij allen SAMEN De wereld, ons land, het HEELAL Mijn…

Ze liep daar sloffend door de lange gang van het verpleeghuis blote voeten in badslippers we zaten op een bankje in die lange saaie gang greep ik zacht haar hand ogen vol van stil verdriet keken naar me maar ze zag me niet haar gebogen hoofd zwaar van ongeschreide tranen richtte zich enkel op de gesloten deur die voor haar…

Vloeken is een papegaai die niet wil dat u dat doet. Vloeken is kracht- taal, maar van alle respect ontheven. Vloeken is vaak Godslastering als je eigenlijk voelt; 'ik zit niet goed'. Je eigenlijk normaal gesproken vindt dat je ieder woord dat je zegt op een schaaltje zou moeten wegen. Vloeken is vlerkentaal; felle kleuren die ver afstaan…

als een vriendschap eindigt in mineur… krijgt het hart een grijze kleur dan voelt dit als een harde klap als men elkaar begint te mijden en haatgevoelens komen op begint het hart serieus te lijden wil men zoeken naar een strop als je met dit gevoel gaat slapen en s' morgens sta je er mee op dan is haat een gevaarlijk wapen het maakt…

het kalfje werd met een dun touwtje om zijn pootjes uit de drachtige koe getrokken de boer was de hele dag in touw op de boerderij schommelden wij als kinderen aan een dik touw op het schoolplein deden we vaak een potje touwtrekken en bij de gym touwklimmen in groepen is het vaak touw trekken om te kunnen overleven, zeker…

(voor Abys) Het was over middernacht toen ik jouw vraag om contact las. Je vroeg je af of ik de schrijver van 'De beschermengel van Rogi' was, wat ik was. Je woorden daalden traag in mijn schrijfijver af. Vervolgens gingen we chatten en ontdekte ik dat je naar muziek luisterde en tomatensap dronk, wat mij verbaasde, maar jouw zuiverheid…

Als het moeilijk is iets te zeggen wat je diep van binnen voelt, en het niet is uit te leggen wat je werkelijk bedoelt, laat het dan maar rusten, en zeg maar even niets; de woorden die je had willen zeggen, daarvan zegt de Stilte iets. gd…

Trouw kun je niet meten, enkel ervaren. Dat is de schoonheid ervan!…

Adagio Ontloken woorden tijdens tonen van Mozart's oorstrelend adagio nog broos en schuchter zoeken beschutting in zacht bewogen zinnen ik raap ze op geef ze een warm plekje In de wiegende wind en milde avondzon.…

Een pose in mijn geheugen geprent Het flitste door mijn hoofd Het hoofd waar het licht al lang was gedoofd Uitgebeeld met onmeetbaar talent Waardoor alle boze ervaring meteen vergaat Haar pose schrijft in mijn geest het beste boek dat je ooit leest Zij staat stil maar danst de onfeilbare maat Danst weergaloos en onweerstaanbaar in mijn hoofd…

was ik maar wat langer waren mijn benen maar niet zo dun waarom ben ik in het donker altijd banger en voelt het alsof ik mij geen geluk vergun was ik maar wat knapper waren mijn ogen maar niet zo dof waarom ben ik niet vol kracht en dapper en lijk ik in de liefde een stumperende sof morgen zal ik stoer, geliefd en prachtig zijn fiets ik…

Alles luistert mee De wind De vogels De mens In het duister Het zwart En het licht Gewicht Dat moet worden gedragen Want je kan een ander niks vragen Geven en nemen Is het eerste gebod Het dragen van het lot Schouders onder het gewicht En toch een lachend gezicht Want het leven moet voort Anders pleeg je maar Luister werk en denk mee…

Al sinds mijn jeugd ben ik amoureux op een toegewijde voedingsdeskundige en al hunkerde ik naar haar zoetigheid ik raakte in snel tempo twaalf kilo kwijt. Maar ze neemt geen blad voor de mond geeft haar ongezouten mening want m'n genegenheid weegt haar soms te zwaar. Dus spaar ik mijn appetijt voor haar op, dan heb ik later een appeltje…

Ik zie haar op straat in een jurk van geel en rood Mijn hoofd, de laatste jaren, woog zo zwaar als lood Die prachtige zomerse kleuren staan haar zo goed Zij kan zich niet voorstellen wat zij met mij doet Mijn loden hoofd wordt zo licht als de veer van Novalis om te beschrijven hoe werkelijk onvervangbaar en mooi zij is zij in dat gewaad, met haar…