halfleeg
Nee, z’is niet van het halflege glas,
da’s veel te kort door de bocht
z’Is alleen bang voor als het leeg is
want dat het leeg gaat, weet ze zeker
vandaar dat ze een nieuwe fles al kocht
Ja, ze g’looft wel da’k van haar hou
Ik zei het haar toch, dus zij mocht
Maar ze huilt alvast van dat ’t over gaat
want dat gebeurt, dat weet ze zeker
Dus logisch dat ze haar troost al zocht
Ze leeft in angst van: het gaat weg
Omdat al wat mooi is straks verdwijnt
Het geeft niet hoe vaak en hard ik zeg:
Geluk is zacht, het jankt noch dreint
Haar baan, lijf, alles, dus ook ik:
Alles waarvoor ze angstig vocht
verdwijnt zolang ze zichzelf maar gelooft
Ze drinkt haar halflege beker
en wandelt alleen haar bange tocht
Inzender: scrabeus, 1 februari 2006
Geplaatst in de categorie: afscheid