VAN NIETS HET MEEST
Laat mij nu maar in stilte sterven
heel ver van alles en van iedereen
Ik wil niet langer lopen zwerven
laat mij maar sterven, heel alleen
Breng mij nu maar geen kransen
die hebben alle waarde verloren
In stilte maak ik mij de balans en
enkel mijn innerlijk kan ’t horen
Geef mij ook geen loze woorden
hoe goed ik wel zou zijn geweest
Dat troost en lief bij mij hoorden
geef mij maar van niets het meest
Laat mij maar in stilte heengaan
met de vraag of ik hier nodig was
Nog eventjes en ik moet afslaan
dan verlaat ik dit wereldse terras
Zie ook: http://www.ansentonrijkers.nl/
Schrijver: Ton Rijkers, 12 mei 2011
Geplaatst in de categorie: afscheid