Iets van Tao en de vrouw van wie iedereen houdt
Ik stroom door jou
Als een rivier door de bedding
Ik droom door jou
Je lach is mijn redding
Vertel me wat je ogen gezien hebben
Maar vertel me niet wat je verlangt
Want het bangt mij dat ik niet degene ben
Die het je geven kan
Ik bezit de vonk, maar niet de gave
Ben ik bang
Om jouw wensen naar de haven te brengen
Want het duurt met mij nooit lang
Maar dit moment dit duurt een eeuwigheid
En ik tel ze op al die keren
Tot ik niet meer spreken kan van tijd
En ik de liefde niet meer hoef te leren
Niets minder dan een kosmische dans doe ik met jou
Jij bent het dal waarin mijn water valt
Het blad waarop mijn druppel parelt
Het yang in mijn yin, het yin in mijn yang
Iets van Tao en de vrouw van wie iedereen houdt
Geplaatst in de categorie: liefde