Hartenkreten

hartenkreet (nr. 54.528):

WELKOM IN JE GRAF

Van harte welkom fluisterde het steen
zie het tot mij komen dus niet als straf
Ik wachtte al even; het voelde alleen
nu jij er bent zeg ik, welkom in je graf

Ik had jou beslist heel lang verwacht
op een kerkhof lig je eenzaam, alleen;
En absoluut op zo’n december nacht
voelt het eenzaam, als ijskoud steen

Als kille wind door al de bomen waait
en als herfstbladeren intensief ruizen,
Zie ik soms een persoon die omdraait
angstig voor al ‘t steen met die kruizen

Dadelijk lig jij warm, diep in de grond
misschien gaan wij beide dan spreken
Rond twaalf uur van elke zomeravond
hier wordt door ieder naar uitgekeken

Welkom, zo fluisterde het grafsteen stil
wacht toch, hier hebben we ook plezier
Af en toe rumoerig of soms in weerwil
van de dood genieten we van koud bier