Hartenkreten

hartenkreet (nr. 57.019):

IN DE STILTE VAN DE DOOD

In de diepste diepten van het heengaan
geloof ik mij in moeder aarde’ s schoot
Is dit nu ‘t eind van mijn aards bestaan
heerst hier slechts de stilte van de dood

Na een doodsstrijd kwam de acceptatie
werd mijn lichaam ijdel en onder nood
Mijn ziel overleefde de snelle crematie
o en ik zweef naar t’ eeuwige der dood

Van ‘t pikzwarte zweven naar het licht
wordt de wereld alsmaar minder groot
Ik zweef nu naar levend zonder gezicht
op weg naar de diepste stilte der dood

Rondom mij heerst deze stilte van God
woorden zijn te overbodig God is groot
Achter mij glijdt zacht de deur in ‘t slot
ik heradem vredig, in de stilte der dood