Vijftig jaar
Wandelen aan het noordzeestrand
Gedachten verdwijnen met de wind
Even ben ik weer het kind
Met papa en mamma hand in hand
Honden rennen langs me heen
Golven rollen over het zand
Ik waan me weer in niemandsland
Schelpen rapen, soms een steen
Herinneringen komen bovendrijven
De lelijke vervagen naar de achtergrond
Ik gooi een stok voor onze hond
Waarom kan ik niet altijd kind blijven
Het zeker weten doet soms pijn
Het ouder worden gaat te snel
Ik wil nog zoveel en ik tel
De jaren die vervlogen zijn
De naam Sara geeft een rare smaak
Vijftig jaren klinkt zo hard
Even ben ik weer verward
Was dit nu mijn taak ?
Vijftig jaren intens beleefd
Vijftig jaren EEN korte zucht
Vijftig jaren in vogelvlucht
Vijftig jaren maar IK heb geleefd
Geplaatst in de categorie: vrouwen
Heel mooi gedicht Metha.