De scherven in mijn leven Brachten mij niet vaak geluk Alles wat volmaakt kon zijn Ging uiteraard weer stuk In ieder heel klein lichtpuntje Zag ik geen nieuw begin Na weer een rot deceptie Verloor ik de moed er in Vol dagen dat het niet echt loopt Gevangen in een nacht Je bang bent Soms wanhopig hoopt Op iets dat op jou wacht Verloren in…

Spijt van het verleden. Spijt op de achtergrond. Spijt moeilijk om te delen. Spijt dat ik ooit voor je stond. Het geluk staat geportretteerd. De eeuwige lach van mijn schat. Geluk op één foto geïllustreerd. Maar spijt heb ik nooit gehad.…

eigen loslippigheid deed haar de das om hij kijkt er niet van op gewoonweg reuze stom te veel verteld aan even zo veel - vrinden - uiteindelijk konden ze het blijkbaar toch niet zo goed met elkaar vinden . samen niet door een zelfde deur eigen loslippigheid ja, ja daarvan heeft ze nu meer dan spijt…

Indianenjungle met ketchupsaus Zo ziet het er hier van binnen uit Na jouw slachting in mijn vlindertuin. Sinds wanneer ben ik vatbaar Voor een volstrekte vreemde, word ik in slapeloze staat opgeslokt door leemte? Het is alsof ik willoos ben geworden, Kansloos om ooit nog één mens te zijn. Van alles wat ik tot nu toe was, Blijkt dat ik…

slaap maar sust het kind zeeblauwe ogen golven in zilverzachte haren rond haar gezicht sterrenstralen kussen mijn ogen dicht in toverlicht slaap ik veilig in haar armen en droom alles licht…

Ik keek stiekem door het sleutelgat zag een volslagen vreemdeling daar waar ik had moeten staan ik ben maar weggegaan had ik dat maar nooit gedaan.…

spijt beweegt en verplaatst zich niet spijt laat zich beter omschrijven als vastgezet verdriet…

Voor ik Frans sprak zag ik heel ver hier vandaan op een tegel in het raam een tekst onbegrijpelijk wel krachtig “”””””””””””””””” Soches En Savons Sachies Belle Se Nu Pas Jent “”””””””””””””””” maar nu zo vele jaren later nog steeds niet echt het Frans machtig gaat de schel en versta ik de tekst wel…

Te impulsief handelen is zelden goed Brengt chaos in menig gemoed. Wonden kwellen me dag en nacht 'k Veracht mijn handelingen zo ondoordacht. Ach, ik mag er wel uit leren Met gevoelens mag je niet spelen. Woorden en daden wikken en wegen Constant wil ik dat overwegen. Een gemeend sorry om wat mis liep Alles anders, dat verlang ik intens…

Voor excuses is het nooit te laat, voor sorry zeggen eveneens, toch is de mens niet in staat gebleken, op de knieën te gaan om gewoon te zeggen, “het spijt me” wat je is aangedaan, nee, daar moeten eerst jaren overheen gaan, vooraleer men zeggen kan, ik zat wel zo vreselijk fout, niet dan? Maar voor excuses is blijkbaar een stadium…

zij was zijn hele lieve pop haar pop nog in haar hand hij had zijn drive speelgoedauto´s, nu gesloopt total loss door contact met een kindervriend hij kon het leven niet meer aan nooit meer rust, angst en spijt in hoofd en geest gekozen dood, nu voor altijd, hij is een kindervriend geweest…

Het spijt me, ik kan alleen met hart en ziel leven... het spijt me, als ik teveel geef wat jij niet hetzelfde beleeft... het spijt me, voor mijn diepe liefde en verdriet, het is Alles, wat ik zien liet; het is mijn liefde.…

Achteraf kreeg ik toch nog spijt Voor het verlenen van respijt. Door het uitstel te schorsen Hoefde ik geen tijd te vermorsen Het was einde bedenktijd. Geef verantwoord respijt Anders ben je straks alles kwijt.…

Vergeven is ook energie weggeven, die je angstvallig, zelfs gewoontegetrouw als vanzelfsprekend, bijna, maar vooral boosaardig vasthield, tot een breekpunt van inzicht en mededogen; zie je, dat je jezelf bijna al die tijd, had voorgelogen.…

Je mag het weten Ik ben je niet vergeten Ik heb je laten gaan Maar ik kan niet stil blijven staan De wereld is als een lopende band Je kan niet stoppen Je moet verder gaan Je kan niet blijven waar je bent Kon ik maar terug in de tijd Dan was alles anders Dan was ik blijven staan Samen met jou…

Mijn vroegere hoofd. Ik was zondig. En vroeger had ik nog een hoofd. Nu glijden mijn vingers de laatste jaren over iets anders op mijn hals. Ik heb geen gedachten meer in mijn hoofd. Dat is een verschrikkelijke straf. Hoewel ik iedereen weer liefheb. Een bed is door de voorzienigheid aan mij geschonken. Omdat mijn hoofd er niet meer is maar…

Geen vergeving kon hij vinden voor hem zelf. Zij was buiten de drang en de dwang en niet achter de stang. Niet achter zijn stangen. Hij zocht haar maar kon haar niet meer vinden. Achter stang in de vergetelheid. Zonder gezicht en zonder naam meer in de wereld. Alleen voelde hij zich beklemd achter stangen. Hij kwam niet meer achter stang…

In deze wanhoop Die ik begonnen was Vraag ik mezelf weer af Hoe dit afloopt Ik hoor de stilte Van de storm die komt Heb ik mijn ziel verwond In deze ijzeren kilte Een klap in mijn gezicht Liet mij weten dat ik het wist De afloop van dit leven Is niets meer om voor te geven Ik loop hier met mijn zorgen Hier over straat in de kou Komt…

Al de jongens van haar klas vielen voor ‘t meisje schoon Omdat ze zo bekoorlijk was plaatste ze zich op een troon Toen zij in haar spiegel zag bespeurde ze er al ‘t schoon Evenwel met één oogopslag wijzigde het gedragspatroon Nòg schoner moest ze zijn dus lipstick volgde al snel Haar en ogen, plus haar lijn konden fraaier, snap je wel…

zoeken,twijfel,angst en pijn waar wil ik het liefste zijn? gemiste kansen goed of slecht kom ik op mijn plek terecht loslaten, vallen, onzekerheid komt een einde aan de strijd en spijt…