2.729 resultaten.
onze duisternis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 64 verzinkend
in onze duisternis
weten we de wereld wijken
wat van de wereld rest
het ruisen van de regen
het suizen van nachtelijke treinen
die door onze dromen glijden
de warmte
van ons eigen nest…
Mij, die jou naar mijn hoogten heb gered
poëzie
3.0 met 16 stemmen 1.703 Mij, die jou naar mijn hoogten heb gered,
Toen, 't vallen zoekend, je angstig toch bleef hangen
Boven de diepte aan ranken van 't verlangen,
Het taai wort'lende - mij noem jij koket?
Je dacht, ik spon mijn draden tot een net,
Om de eendagsvliegen van de geest te vangen?
Je dacht, mijn armen waren gift'ge tangen,
Die 'k spin, in 't moegesparteld…
Waf waf waf
gedicht
2.0 met 13 stemmen 6.247 Leg de ketting klaar en hark mij tegen draad van
kokkelgeur, het ganzenei moet stuk voor stuk
gezwellen. Toe maar, bakkelei wat bokbederft, jij
stropop volle maan. Je lazerij nu pruimsteen en
dan vellen speelt geen rol, maar hou van mij.
Knip mijn oren, snij die staart. Dat kindschap
zweet in appeltaart vol hoedendoos en razernij?
En dat octaven…
Maar hij vergat
gedicht
3.0 met 45 stemmen 20.160 Maar hij vergat haar te kussen
en toen hij het kasteel verliet was het stil
achter hem,
de lucht was grijs,
de rozenhagen hoog en stijf,
er scharrelden wat mussen rond,
maar hij had haast, wist niet waarom,
en toen iemand hem staande hield en vroeg
of het al donker was
wist hij ook dat niet
en zei dat het waarschijnlijk nog licht was
en dat…
Zwaluwen en een zuiver hart
gedicht
3.0 met 21 stemmen 7.226 het zijn zulke vreemde tijden
de dag verliest zich al vroeg in schemer
terwijl bloemen zich verdringen
in te kleine tuinen
iets verderop loopt de jongen met
het zuivere hart maar
met een getekende grijns
onverstaanbaar door de nieuwbouwwijk
waar mensen als zwaluwen
hun huizen binnen vliegen
omgeven door geuren van vijf uur
-------------…
Niet-omgekeerde narcis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 39 Ik ben een ruimdenkend anarchist
die accepteert de geile maagd
en schenk aandacht aan iedereen
met mijn ingetogen populisme
Nog niet opgejaagd
door overspel
van focusverlegging naar mijzelf
Ik ben de nog te ontpoppen bloem
in de grote weide langs de Styx
met equivalente buren als lotgenoten
Ik niet hou van gekleurde vloeistoffen, echo…
Thuis
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 52 ik weet dat
in mijn lucide
werkelijkheid
de absurditeit
van de wereld
snakt naar een thuis
in Utrecht of Abcoude
met vreemde kostgangers
moet het leven zuiver zijn
nu ik me ontwikkel
in stugge dwaasheid
van mijn fabuleren
voel ik mij
steeds meer thuis
in hogere sferen.…
De man en zijn tas
gedicht
2.0 met 12 stemmen 5.975 Zijn tas is van het soort om mee naar school te gaan;
hij kocht hem laat, de leerplicht al verzaakt.
Hij kocht hem om te worden heengezonden met een ideaal,
dienstwillig diplomaat te zijn van wat hij miste.
Zo ziet men hem op straat: een man met dichtgeknoopte jas,
de tas waarvan de inhoud steeds wordt uitgedeeld, uiteengezet.
Zijn leven is…
Showen en trippen
gedicht
3.0 met 7 stemmen 6.865 Er is zielsveel geluk nodig in deze jurk met vertedering naar buren
te kijken die rond middernacht hun afvalzak in een container doen.
Er is zielsveel geluk nodig in deze jurk een taxi aan te houden die onwillig is
je tot buiten de stad te rijden waar loofwoud staat dat zich voortplant.
Er is zielsveel geluk nodig deze jurk dronken en klaarwakker…
zijn
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 65 hier te liggen
in dit warme zachte bed
zo zonder pijn te zijn
enkel maar te zijn…
Het kwijt zijn van dingen
gedicht
3.0 met 25 stemmen 10.797 Het kwijt zijn van dingen
is een grootse vorm van zelfhaat.
Hoe hard alle andere dingen
ook roepen: 'Maar wij zijn er toch?'
je zoekt, steeds kleiner,
steeds dieper begraven
onder wat je vond, terwijl het buiten
langzaam donker wordt.
--------------------------------------
uit: 'Het ging over rozen', 2002.…
Droomhart
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 54 Alsjeblieft droom
in mijn droom
heb de lef
om in
mijn droom te leven
het alleen zijn
is een wonderlijke plek
hier op aarde
kom we gaan
naar de rivier
het is maar even
bloemen zwijgen
een heimweelied
zal klinken
in de nacht
het samen zijn
is gekomen
tot empathie
het leven heeft
haar mooiste dromen.…
omslag
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 34 gaf vaak gehoor
aan wat men
van mij vroeg
al was dat soms
lastig genoeg...
ik had de habitude
dat ik ieder
moest behagen
en zo u weet is dat
ten lange leste
nog maar moeilijk
te verdragen…
Strijd
gedicht
4.0 met 14 stemmen 1.551 Een vuist, die heb ik écht niet kunnen maken
de onmacht steeg me langzaam naar de strot
de vloeren van mijn vesting bleken rot
en gingen vaag, doch onheilspellend kraken
Geloof me maar, van strijden was geen sprake
het was berusten in een helder lot
het lichaam spande stiekem een complot
met cellen die verwoed de kop opstaken
Vergeet de…
GROEN LICHT
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 30 --------------------------------
--------------------------------
mijn lichaam dat mijn leven draagt,
de zoemende koelkast in mijn hoofd
regen of loeiende dagen in de zon, nooit is er beheerstheid
onophoudelijk gaat de chaos als een dier tekeer
de zwarte sneeuwvlokken van de willekeur
gevaar in het verkeer?
ik heb inzicht mevrouw
tegenslag…
Lichaam en ziel
gedicht
2.0 met 18 stemmen 6.831 de liefste broer van de hele wereld dobbelt stenen
van het viaduct, telt de ogen en keert terug naar start
om een sollicitatiebrief te schrappen.
speeksel druipt mee de envelop in,
als lichaam en ziel verlangt het
hereniging, kent niet de reglementering ter zake.
'het kan morgen alleen maar beter.
wij wensen u veel succes.'
broer spingt…
Ondersteboven
gedicht
3.0 met 22 stemmen 5.231 het stormde
windkracht negen maar liefst
volgens het knmi
en die jongens kunnen het weten.
de bomen bezemden, wild geworden,
met hun wintertakken
de wolken weg
en even leek het of
de hemel keukenzeil geworden was
of een ijsvloer:
de wereld stond op zijn kop
hier voelde ik me
om de een
of andere reden
nu eens buitengewoon prettig bij…
Hiemstra Hurricane
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 29 Bart Adjudant heeft in zijn snelsonnet van vandaag
de laatste dagen beschreven
van de storm die vooral de Britse eilanden heeft geteisterd, doch ons land gelukkig is gepasseerd...
_________________________________
Je wordt voor even Hiemstra hurricane
Of komt als Gerrit gale te staan
in boeken
Je hoeft "Het Aanzien van..."
maar op te zoeken…
Je bent alleen
gedicht
4.0 met 100 stemmen 2.045 Je bent alleen met wat je weet. Je kent je hoofd
van binnenuit, voelt hoe het hart vergeefser reikt
naar wie voorgoed erbuiten blijft, hoort
dat de stem geleidelijk verstomt
je schrijft nog tegen het vergeten in, verwoed,
met inkt die uit je aderen druipt
tot adem stokt, ook voor je zelf
de schedel sluit.
------------------------------…
't Is nacht. 'k Zit op de hei. Nergens geluid
poëzie
3.0 met 17 stemmen 1.765 't Is nacht. 'k Zit op de hei. Nergens geluid.
Over me staat, als transparant kristal
rondom een oude berggod in zijn hal
een halve bol van stilte, die me omsluit:
'k hoor, hoe heel ver een lang gillende fluit
een tunnel boort; mijn berg kraakt overal.
Een blaf, ginds, hakt een gat; en recht en smal
knapt een spleet open, tot mijn oor hem…