445 resultaten.
Vóór de deur.
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.349 'k Had haar zo graag nog eens,
Voordat zij ons verliet,
Goênacht gekust. Zij zeiden:
‘Beter niet.’
Zwaar, door hun zacht vermaan,
Sloeg mij hun medelij;
Niet zien.... Nooit meer.... En toch
Zó dichtbij.
Toch: ‘Beter niet’. - Dat woord
Grijnst me overal nu aan.
..... O, had ik
Niet verstaan!
-------------------------------------
uit…
Koeienhuid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 91 Bij de kringloop lag hij daar,
op de tapijten, een koeienhuid
Vriendin zei, niet duur
‘k keek ernaar en was verkocht.
Zag scheurtjes en dacht:
heb tape, ik plak
Thuis, merkte ik pas zijn geur:
tabak
Terugbrengen?
‘k Strooide dan met baking soda,
zoog, ‘t had geen zoden
Nu hangt een halve koe
te luchten aan de waslijn
de coniferen zien…
Het einde
poëzie
4.0 met 25 stemmen 3.652 Vroeger toen 'k woonde diep in 't land,
Vrat mij onstilbaar wee;
Zoals een gier de lever, want
Ik wist: geen streek geeft mij bestand,
En 'k zocht het ver op zee.
Maar nu ik ver gevaren heb
En lag op de oceaan alleen,
Waar zelfs Da Cunha en Sint-Heleen
Niet boren door de kimmen heen,
Voel ik het trekken als een eb
Naar 't verre, vaste…
Spijt 2
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 109 ik wil
geen spijt hebben
van de dingen
die ik wel
of juist niet
heb gedaan
want altijd
is er het weten
omdat ik was
die ik ben
is alles
zo en niet anders
gegaan…
Muur
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 100 Je opent een gat in de blinde muur
voor de zus van jouw geliefde
je metselt een deur in de muur
een deur die open en dicht kan
episoden van verwarring volgen
totdat het besef weer daar is
dat je niet de hele wereld
op je schouders kunt nemen
je tekent een raam in het gebouw
en gordijnen, om dicht te doen
als het donker wordt in het besef…
Aan een verouderend Meisje.
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.677 Naar Ausonius.
’k Zei duizendmaal, Lycoor, de tijd gaat vliegend om:
Besteed uw jeugd, ’t is tijd; haast naakt ons de ouderdom.
Vergeefs! gij loecht mij uit. Nu sloop om wollen sokken
De grijsheid ons op ’t lijf, en jeugd en bloei vertrokken.
Thans spijt u, dat ge een perk, u voor ’t genot vergund,
En achtloos doorgesleurd, niet weer herroepen…
Onmachtige liefdeszaken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 59 De vijand heeft zich beeldschoon ingebeeld
hoe het is om bevriend te zijn
met de schone nimfen van de nacht
En jij daar in die verte in diep duisteren
weet dat ik niet meer naar je zal luisteren
zolang je me bedelt om geld dat verzacht
voor liefdeszaken moet het leven zuiver zijn
de mens in zijn grootheid is dikwijls klein
dan knaagt er…
Spijt
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 108 het duurde vijf minuten
vijf minuten maar
toen hij haar zag
en dat beeld
nooit meer kwijtraakte
het duurde tien minuten
tien minuten maar
voordat hij koos
en de verkeerde keuze maakte
zijn spijt over tien minuten
tien minuten maar
duurde vele jaren
vele jaren lang
…
Bij het doodbed
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.014 Hij stond voor haar gebogen,
Zichzelve nauw bewust;
Hij stond haar aan te staren:
Daar lag zij in eeuwige rust.
Het waslicht beeft en wemelt
Op 't levenloos gezicht,
De zaal is groot en somber,
"Is zij het, die daar ligt?"
Wat denkt die diepbedroefde,
Daar bij het dodenbed?
- Hij denkt aan kleine vreugden,
Die hij haar heeft belet.…
Naar de overkant
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 90 Hij vergroeide met de tralies
en het uitzicht op een blinde muur
aan de overkant.
Hij slaat zijn vuisten niet
meer stuk op muren
noch trapt hij tegen dichte deuren.
In tergend trage tijd torst zijn ziel
een onuitwisbare last
de dood suist in zijn oren.
Diepe rouw balt in hem samen
als hij denkt aan dat ene ogenblik
van volmaakt kindergeluk…
Een oud vers
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.571 Wat ik betreur te hebben niet bezeten
Is het geluk van menig burgerman:
De vrede van het huisgezin, en van
De kinderen, die mee aan tafel eten.
En ik weet wel, dat in mijn arm gelegen
De liefste is bezwijmd van zaligheid,
Dat ik de stem ken van de eeuwigheid,
En van het hart, dat mijn hart is genegen.
Maar dit is alles niets, al…
Fragmenten
gedicht
2.0 met 19 stemmen 5.936 Het is geen huis dat ik voor jou
heb kunnen bouwen geen dak dat ik
uit riet gevlochten heb geen bed
dat ik heb uitgelegd.
De zomers waren droog, het koren
dat niet eens mijn enkels haalde,
de vruchten zonder vlees, waar
die nu niet van aarde meer te
scheiden hun netten vulden trok
ik lange sporen door het zand.
Ik zei jij half nog maar…
Misschien
poëzie
3.0 met 20 stemmen 3.310 Soms kijk ik uit mijn leven op,
Of iets voorbij mij gaat -
Of ook mijn harde boerenkop
Iets heerlijks overslaat.
't Kon zijn! - een mens, een vrouw, een vriend -
Een parel, of zo iets, -
Iets dat ik eig'lijk had verdiend -
En toch - ik weet toch niets.
Nee, gaat mijn leven iets voorbij,
Dat 'k zelf niet goed kan zien -
Dan is …
O, al de balzalen
gedicht
3.0 met 114 stemmen 39.677 O, al de balzalen van mijn jeugd
zijn nu bestoft en verlaten.
De vrienden die er bleven zijn mij vreemd,
maken geluid door de barst in hun gelaten.
Onder de slingers en het licht van weleer
zetten zij de polka verder van de dromen,
de quick-step van het verjaarde zeer
cirkels dansend om nooit aan te komen.
Dancings waarin spreken spasme…
de overkant
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 235 hij vergroeide met de
tralies en het uitzicht
op een blinde muur
aan de overkant
hij slaat zijn vuisten
niet meer kapot
noch trapt hij
tegen muren
in zijn oren suist de
dood in tergend trage
tijd torst zijn ziel een
onuitwisbare last
diepe rouw balt in hem
samen als hij denkt aan
dat ene ogenblik van
volmaakt kindergeluk…
Het bankje vol verdriet
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 261 Ik zie een man zittend op een bankje
Hij kijkt naar beneden
Niet wetende wat hij nu moet doen
Hij is verdwaald en zijn ziel
Heeft hij te koop aangeboden
Wie helpt hem, wie ziet hem
Hij vraagt zich af of hij echt op het bankje zit
Of alleen maar zijn lichaam
Hij kijkt naar zijn vingers
Eentje wijst naar zichzelf
Want het is allemaal zijn…
Spijt
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 160 een moord gepleegd
op wat had gekund
en wat had gemoeten
rest mij niets dan rouw…
Tijd
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 131 Tussen slapen en waken,
bestaat niemandsland.
Wat oud geworden is,
wordt er weer nieuw.
Gedachten kan ik er sturen,
terwijl hier niemand stuurt.
Zelf ben ik niet aanwezig.
Hier is niets en iedereen.
Er is hier geen leider,
die ons leidt.
Tussen slapen en waken,
ervaar ik eeuwigheid.
Wanneer ik ontwaak,
geldt hier tijdigheid,
die mijn…
Borden voor koppen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 Geen draaideurcrimineel voor zover ik dan weet
daarentegen wel
iemand die de waarheid negeert
bovendien hiervan
zonder enige twijfel
niets heeft geleerd
Tijd heeft geleerd dat zij 'n comfortabele
mooie stoel verdienen
echt standvastig in hun leugen
kabbelen zij voort
op hun gedrag van bedrog
&
geenszins deugen
Hun hersens…
Bewuste spijt
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 88 Bewust worden mensen samen.
Samen met al wat samen leeft.
Leven wil altijd blijven leven.
Daarom plant leven voort.
Bewust of onbewust.
Bewust worden wie leren kiezen,
tussen het goede en het kwaad.
Wie elkaar vertrouwen geven.
Wie samen willen werken.
Wie gelukkig willen zijn.
Het kwaad kent iedereen.
Tegenstrijdigheid ook.
En haat…