450 resultaten.
Gelijk van ene meeuw...
poëzie
3.0 met 10 stemmen 3.519 Gelijk van ene meeuw, de wieken uitgeslagen,
Die dan, vliegende, glijdt over de zee,
Zo wijd en zijd zend ik mijn klagen,
Klagende ach en wee.
Mijn hartebloed bruist wild in mij,
Daarom, gaat van mijne wegen, gaat;
Want dreigend stijgt het kwaad in mij,
't Bittere kwaad van de haat.…
Dringend wil ik
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 63 Ik ben rijk, ik kan kiezen:
een storm sturen die hen wegsmijt
als het afval dat ze zijn
Hoe erg zij stinken onder hun o
zo sjieke kleren kan ik in geuren
en kleuren aan iedereen vertellen
Terugtrekken kan ik me, verschansen
en nog niet het minste aan hen afstaan
omdat ze helemaal niets verdienen
voor hun daden, dag en nacht
kan ik grijze…
Protuberans
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 87 De onrust beweegt zich voort,
eeuwig langs de gebaande weg:
links, naar rechts,
terug naar links, toch weer
terug naar rechts.
De veer staat te strak
en schiet mij te ver door
naar toen; naar
waar ik niet meer wilde wonen,
nooit meer wilde zijn
en altijd weer wind ik de veer
te strak op,
mijn tijd kan het niet duren.
Genoeg nu van…
Mussel Aa
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 Ik ben de Mussel Aa
en op sterven na
dood
ooit
ontsprong ik bij Valthe
in het hoogveen
totdat het verdween
nu heb ik alleen
een begin als rivier
bij Zandberg aan het kanaal
ik baal
maar ik haal
Mussel nog
bij Blekslage
zijn mijn dagen
geteld
in het veld
ben ik haast niet
te zien
naast Musselmeeweg
misschien
onder Onstwedde
ben…
Oosters
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.015 7.
'In blozend schoon ligt mijn gelaat gespreid;
waarom door reukwerpers mij smart bereid?'
fluistert de roos, de nachtegaal geeft antwoord:
'een dag gelachen en een jaar geschreid'.
10.
Hoe lang nog zal ik om mijn toekomst beven?
Hoe lang om mijn geluk in zorgen zweven?
schenk in, ik weet niet eenmaal of ik thans
de ingehaalde lucht…
Diep in de put
gedicht
3.0 met 228 stemmen 61.740 Diep in de put waar haar gebeente ligt,
verschijnt hij elke avond als haar slaaf
en maakt haar uit elkaar gevallen lichaam gaaf
en brengt weer trekken aan op haar gezicht.
Wanneer zij op haar voetstuk zich verheft,
kracht, aan zijn spijt ontleend, haar schouders schraagt
en hij - van schuld vervulde dwerg - vergeving vraagt
voor wat zijn hand…
De slimme vos
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 83 mijn huis is op een
rots gebouwd en
staat voor een ieder open
onderwijl is de vos
binnengeslopen om als
de uitgekookte
penningmeester spijs en drank
te verkopen
de deur is nu op slot
met wachters
voor de poort
geen onbevoegde zal hier
ooit nog
binnen treden…
[ Het is van jezelf ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 52 Het is van jezelf,
toch betaal je voor woede –
bloed, zweet en tranen.…
Kroon-ge-tui-ge
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 Is het opschoning of
toch gedecideerd decadent
dat een deel mensheid nou
juist nu, het loodje heeft gelegd...?
Ongebalanceerd door virus
zeer waarschijnlijk de corona op het werk
Veel mensen ernstig ziek of ergo, reeds
gestorven; door deze smet geveld
MADE IN CHINA; kinderhanden
tegen slechts abominabel loon
Hoog van de toren met kinderarbeid…
Hard
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 110 Je woorden klinken als getoeter
Alles galmt en is vergeten te genieten
Alles kan en alles knalt
Op mijn vraag: "Is alles goed?"
Geef jij een kletterend gehoor, je houdt me vast
En tettert keihard in mijn oor:
"Ja maar alles is toch lelijk
En het leven is al hard, dus waarom
Zou ik erom geven?
Maak het hard, zinder veel, maak
Van mooie…
MELK EN HONING ZONDER WONING
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 312 Heb je een baan en een vriendin
Wil je op eigen benen staan
Ben jij die brave Jan Modaal
dan loop je tegen muren aan
Waren het je eigen muren
zo valt de schade mee
Maar eigen is niet te betalen
zelfs al werk je voor twee
Want in dit land van melk en honing
zoek je vergeefs naar een woning
Huren dan?
Urgent zonder baan gaat vóór…
WROK
poëzie
3.0 met 14 stemmen 4.465 De lucht hing laag in geelgrauw vale broeiing;
Het land lag stil, als voelde 't dat daarboven
Wolken van strijd en onrust samenschoven,
Vol weerlichtvlamverzet en toornegloeiing.
En over 't land bewoog - één samenvloeiing
Van wrokkende gestalten, maatloos sloven
Van talloze eeuwen op hun nek…
De bedrogene
gedicht
3.0 met 254 stemmen 61.299 De zesde trein dreunt binnen de kap.
Als lacht zijn stem. Als dwarrelt reeds die stap
Onduidelijk, door die geluidenstroom.
de stoom springt boven de afgrondsnachten stoom.
Neen, voorgevoel. Opnieuw vergeefs gewacht.
Vergeefs. De zesde die hem nog niet bracht.
Voor 't laatst, voor 't laatst. Zelfs dit ging dus voorbij.
Voor 't laatst…
Subversief
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 161 Hoe ik ontdek, dat ik er een sardonisch genoegen in schep,
dat hij van een ander niet krijgt, wat 'ie mij niet geeft.
Het is onmenselijk. Was ik vergeten dat wij dieren zijn?
Tit for tat? Quid pro quo? Ho even!
Voor eens bereid niet over het kompas te springen,
maar te lezen, te voelen wat zijn bedoeling is!
Jaren voer je en zwoer je aan niemand…
Men had je alles mogen breken
gedicht
3.0 met 33 stemmen 21.871 Men had je alles mogen breken. Maar niet
je stem. Ga nu niet spreken van verre pijn
maar leg me zwijgplicht op. Een klankloos
woord bijt in mijn keel, breekt af in mij in
lettergrepen. Ga liever dood dan nu te spreken.
Bloed, laat hem niet stollen. Aarde kruip nog
niet op hem maar mors zijn woorden, laat ze
niet verbleken. Alles kan ik aan…
Ik geef het toe, ik ben manisch
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 191 Ik moet het gaan bekennen, toegeven
Ik ben een manisch persoon
Maar niet manisch depressief
Wel zeer, zeer af en toe
Manisch panisch zoals nu
Dan heb ik teveel hooi op m’n vork
Dan weet ik niet van ophouden
Dan ben ik de vriendelijkheid zelve
Dan heb ik teveel toegezegd
Dan laat ik wat ik doen moet
Dan doe ik ook te veel
Teveel door…
Boos
gedicht
2.0 met 200 stemmen 44.282 Hij voelde zich veilig in zijn woede:
als iemand die zich op een mooie dag
onderdompelt in een warme tuin.
(De wind kamt de heg
liefdevol in model, kinderstemmen klinken
alsof ze verpakt zijn in watten van zonlicht
en ver weg.)
Niemand kon hem meer iets doen:
hij had alles zelf als vernield.
-----------------------------------------…
Kwatrijn
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.745 In vrome afschuw ben 'k door hen versmaad.
'k Zou , meelij smekend, knielen op de straat,
Maar mijn verachting spuw ik voor de voeten
Der huichelaren in hun plechtgewaad.…
Affaire
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 147 Slaapverwekkend Mexicaans gedruis
zij lachte en hij gniffelde
zalig gevrij in Yucatan
met háár lekker alleen thuis
hij voelde geen spijt
of verwijt
dit zalig slippertje
met menig wippertje
liet hij zich niet door zijn vingers glippen
nee hoor, direct weer op stok met de kippen
hij betaalde er toch voor, dat was de prijs
op deze zogenaamde…
Eerder al immer
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 170 Eerder al, zei ik tegen jullie dat jullie liegen
De waarheid niet spreken, geen recht aan doen
Eerder al immer sprak ik de waarheid
Die jullie onwaarheid gaat breken
Al was jullie leugen nog zo snel
Mijn waarheid achterhaalt deze wel
Het tij immer keert te allen tij-
de, van eb naar vloed, vice
versa, onophoudelijk
breekt de waarheid jullie…