2.140 resultaten.
Ontmaskerd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 160 zij doorziet al jouw kleuren
die van wit
witter en krakelee
zet je masker maar af
nu alle kaarten
op tafel liggen zal
haar koninginnenhart
er nimmer meer vol van zijn
terwijl de zon zich uitrekt
hangt zij haar mooiste dromen
aan wiegende takken
op het ritme van de wind…
Allemansvriend
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 342 de dood is een allemansvriend
hoezeer ik hem ook buiten de deur
heb weten te houden
hem niet op facebook heb geadd
laatst nog ruzie met hem heb getrapt
waardoor ik dacht nu heb ik je
heeft hij mij toch te grazen genomen
voorgoed ben ik ingeslapen
maar proost op jullie
vanaf daar waar de zon
voor altijd schijnen zal…
Bed in de kamer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 167 Het bed dat in de kamer
beneden bij het raam staat.
Vrijwillig leven.
Buiten
het nog wel kunnen volgen.
Tot de ogen sluiten.
Een kunst
die stervenden
alleen beheersen
en nooit te laat.…
de hand van Morpheus
netgedicht
2.8 met 5 stemmen 235 aangekomen bij de achterdeur
plakt hij met kunst en vliegwerk
de dagen aan elkaar
als een dode vogel
zijn vleugellamme armen
bevroren aan het lijf
houdt hij vuur en zwaard
zorgvuldig tegen het licht
legt hij de breekijzers in de schaal
de stilte sluit zich om hem heen
als hij de hand van Morpheus voelt
ijskristallen verstrooien het…
Voor eeuwig
netgedicht
3.5 met 10 stemmen 585 Dump me, zei de minnaar
Want ik heb je niets te geven
Dump me, om het even waar
Kom, gooi me uit je leven
Laat me stikken, laat me rotten
Laat me hoe ook gaan
Want ik kan geen deel uitmaken
Van jouw aards bestaan
Ongeschikt verklaar ik mij
Voor een nieuw liefdesleven
'k Heb mijn kruit verschoten
Al mijn kusjes weggegeven
Er zijn er geen…
Uitreis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 207 het vlakke water van de vaart
lonkt naar de weidse overzijde
alsof het zeggen wil, tussenbeide,
dit is afscheid dat hier rondwaart
deze angst gebiedt de binding
elke omarming weer te verlaten
te wijken naar verre weiden,
langs onbekende ogen en straten
zodat niets in afsluiting verstikt,
zich nachtenlang doorwaakt
of genegenheid…
Voltooid Verleden Tijd
netgedicht
3.5 met 6 stemmen 327 Even zag ik je lopen Dré,
een jonge man met aan de ene hand een kind,
een ander kind er achter aan,
en in de andere hand een tas vol vuurwerk
Maar nee, je was het niet..
Even zag ik je weer zitten Pieter
aan het water, genietend van een broodje paling
en een biertje
Ik knipperde met mijn ogen, je was het niet..
Terug thuis bij Jan…
Levensblues
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 250 Jij zat daar
met alleen het grauwe wolkendek
als een sjaal om je heen
jij zocht het nooit zo in de sterrenhemel
zoals die nu zonneklaar was
blijkbaar was je klaar voor je laatste keer
je laatste adem
legde de sjaal neer
je glimlachte weer.…
Dood eind
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 324 Deze straat loopt niet door
zoals het wel zou moeten
waardoor je altijd
toch weer terug moet
in plaats van vooruit
toch loop je er in
tegen beter weten
want het laatste huis
daar moet je zijn
ten lange leste…
Als ik dit huis verlaat
netgedicht
3.6 met 5 stemmen 366 Wanneer ik je morgen
moet verlaten
ontkleedt me van mijn
angsten als stoffelijk
wezen en leg mij in het
glazen ledikant, waarin ook
jij geboren werd, vertel me
je verhalen als ik ooit
weer naast je wakker word,
zodat ik over je kan waken
in het moment van stille dood
die tijdelijk wordt opgeschort,
laat me meevaren in
jouw…
vragen
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 212 ondanks het besluit te zwijgen
- geen woord voor aarde of vergaan
voor ijs en kou en vorst- valt moeilijk
te verkroppen dat winterbloemen
bloeien, roekeloos ontknoppen
harten schaamteloos openstaan
waar narcissen gedijen onder sneeuw
wie zal straks de schoonheid tellen
de woeker van het groen beheren
as blazen in de prille zachte voorjaarswind…
Hartslag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 162 Als ik je alles zou vergeven
en jou voor altijd zal vergeten
welke stappen reflecteren dan nog
in de nacht dat ik jouw ritme vond.
De passie zal ik nooit vergeten
jouw woorden kan ik je vergeven
toen de nacht voor eeuwig verduisterde
met de laatste zin die je mij influisterde.
Kon alles maar blijven zoals het is
zonder jouw laatste…
Vastberaden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 165 lange dagen
klamme nachten
vol gedachten
vol gedachten
over iedereen
die ik hier achterlaat
kies ik bewust
bestemming
onbekend
genoeg gedokterd
genoeg gepraat
zo ook gezwegen
ben ik klaar
om over te gaan
en me over te geven aan
hen die mij komen halen
naar daar waar liefde
de voertaal is…
Waarom
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 250 waar ben je dan
mijn lieve kind
nu je niet meer thuis
kwam uit de nacht
waar moet ik
beginnen met zoeken
wie heeft dit vreselijke
scenario ooit bedacht
jij stond midden
in het leven
was vriendelijk
vrolijk en blij
totaal onverwacht
uit het leven gerukt
ben ik naarstig opzoek
naar antwoorden
de vraag is wie helpt mij hierbij…
Wolkenvlucht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 239 De plek is gebleven
maar jij bent opgelost
spoorloos verdwenen
Zelfs de braamstruiken
met hun scherpe doornen
herinneren zich jou niet meer
In de holte van een boom
groeien drie paddenstoelen
in de bast daarboven,
gekerfd een hart en twee namen
hoog boven het hoofd gegroeid
niet meer te lezen
De warmte van de zon
is onder je vleugels…
Namen
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 242 worden voorgelezen
honderddertig namen
op een binnenplaats
in een gewond Frankrijk
uit het leven gerukt
door in bomgordels
gehulde jeugd
gevoed door haat
klinkt de boodschap
luid en duidelijk
omarm elkander
en vier het leven…
Geknutseld, verlijmd
netgedicht
3.8 met 6 stemmen 631 Voor mijn surprise
wilde ik sterke lijm.
Mijn vader zou precies
weten welke.
Zo'n Bison Kit pakket
kreeg hij voor Sinterklaas.
Een goocheldoos
waarmee je alles kon maken
dacht ik.
Het sterkst werkt contactlijm
zei hij
geloofde ik.
Secondelijm dan?
Hij laat me nooit los.…
Herfst
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 187 HERFST
Het wordt nu herfst, de jaren zijn vervlogen,
als zand door onze vingers heengegaan,
jaren dat wij vaak bevlogen,
niet dachten aan ons zo sterfelijk bestaan.
Vervlogen zijn de jaren van weleer,
en aan je lot valt niet te ontkomen,
het einde komt, al kom je in verweer,
en is steeds meer nabijgekomen.
Ze komen en gaan, steeds sneller…
Ik heb je genoemd
netgedicht
3.3 met 6 stemmen 207 Namen laten sporen
na, van hen die werden
genoemd.
Luchtig dromen zij
voorbij, wanneer
je 't niet verwacht,
en wordt overvallen door
heimwee naar een ziel
die mist.
Vrees dan niet de nacht,
zij brengt ons nader
tot elkaar.
Zoek mij in de schaduw,
ik ben niet dood,
je vind me daar.…
Parijs 13-11-2015
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 326 ik heb geen woorden
voor de doden
die gisteren nog aten
zwijg liever bij de vijver
waar ik eendjes brood voer
een vogeltje zijn pootje spalk
over gisteren wil ik niet schrijven
wel over vandaag
of de zon
die de bladeren beschijnt
ik wil het niet hebben
over de doden
en de verlaten straten
het zijn namen
die mij herinneren
aan…