129 resultaten.
gefotografeerd verlangen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 299 nu ik er secuur naar tuur
met de ogen van Hans Aarsman
zie ik werkelijk zoveel meer
geleefd geluk
door tijd geschreven
als het dichterlijk gegeven
kijk ik met een groot
verlangen naar wat de
lens hier heeft gevangen…
agave in tegenlicht
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 442 ze hebben hem
hoog verheven
op een voetstuk gezet
goed zichtbaar
voor de lens
het tegenlicht
maakt het donker
laat hem er uit springen
alsof juist hij
de hoofdrol mag vertolken…
VRAGEND OOG
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 448 Vroege morgenzon
wemelt in gouden schijfjes
op het effen meer.
"Koekoek," hoor ik steeds
om me heen. Die roeper zien?
Speurtocht zonder eind!
In het madeliefjesveld
ligt paardenbloempluis, verwaaid.…
streepjes dicht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 358 een gestreept gedicht
van een eigenwijs achtereind
dat zich maar niet wil keren...
de treurnis van de fotograaf
die genoegen moet nemen met
de keerzijde van de zebra
en die dan uiteindelijk toch
maar een plaatje schiet…
verstilde beelden
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 328 -woorden bij een foto-
ergens buiten de stad waar de tijd
alleen nog in het verleden huist
verhullen gehavende muren een
roerloze leegte rond ‘n verweesd
en uitgewoond bestaan
en ook de mensen die hun dagen
hier sleten zijn reeds lang naar
het stof der aarde teruggekeerd
enkel ‘n verdwaalde passant die in
deze bouwval beschutting…
Studie in blauw
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 420 In zichzelf vindt de kleur
begin en einde, hermetisch gesloten
kan nergens anders zijn
om te ontsnappen aan een voortdurend leven
dat in de nacht naar buiten komt
met een grote dorst aanvangt
het licht van biljoenen jaren ver opvangt
dronken een dansje op leylijnen maakt…
Beeltenis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 549 Een portret-vervagend verleden
voorbij echt alle ijkpunten door
jou ooit bedacht
Gelijk in sepia, de tijd voorbij
met mooie tepels als vingerhoeden
Het emotieloze meisje op de drempel
van voor altijd gevallen of erbovenop
gekomen door de daad bij het woord
Clairvoyant, dus volledig, uitermate
helderziend; voor anderen onzichtbaar, dui…
ogen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 337 een ongedeeld
woordloos ogenblik
het verwarde gemoed
scheept niet aan
blijft bezwaard voor
de drempel hangen
het zoekend oog
valt niet samen met
het onvindbare
de naar binnen
gerichte blik
het laat zich
niet vangen door
het oog van
de camera…
Een vergeelde foto
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 295 Op je foto
zie ik je kindgelaat stralen
Je ogen staren zorgeloos
in een nog niet benoemde wereld
in mysterie verzonken
De stormwind van de wereld
had nog geen zand in je ogen geblazen
Misschien heb je dit eerder ervaren
maar ben je het vergeten
want gedachten hebben als wolken
je innerlijke zon verdonkerd
En wat ben je nu?
een hunkeren…
gedicht bij een foto
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 441 in sepia zwart/wit
of full colour
het maakt eigenlijk
helemaal niet zoveel uit
het is maar wat je er in
ziet en wat het met je doet
het kan zomaar zijn dat
een foto bij de één iets los maakt
terwijl een ander er nonchalant
in looppas aan voorbij kan gaan...
zo blijkt telkens weer dat inspiratie
werkelijk een wonderlijk gegeven…
Persoonlijk monument
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 462 Een verre groet die samenvalt
met een vergeten herinnering.
In sfeer van overzicht en huiselijk geluk
Het viel in een systeem;
de hokjes en de regelmaat
De sussende vertrouwdheid
opdat
hysterische chaos kon vervagen,
gesmoord in wollig samenzijn.
De overledenen
die deze wereld pas verlieten
wiens beeltenis verankerd staat op…
tijdloos nabij
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 449 zó verloopt het steeds vaker
vooral op een lange winteravond als
ik bij een aantal portretten op de kast
een kaarsje ontbrand
en later, wanneer de nacht weer valt
nog een poosje naar elke foto staar
voordat ik ze in het donker zet
juist dan, op dat moment lijken hun
gezichten nog even op te lichten
alsof zij hoe jong of oud ze…
Uma
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 290 ook al raakt haar ziel
mij van nabij
waar ogen zich
naar mij toe wenden
geen moment
is zij bij mij
noch wil ze maar
iets verzenden
ze woont in haar blik
aan de rand van het bestaan
schouwt eerder naar binnen;
hetgeen wij nimmer
zullen verstaan
ze is de dode schoonheid
die nog telkens roept
vertoevend in een…
Stijl
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 297 Hoewel de duivel zijn dagen
afsluit, hevig vuur
De wind, aangewakkerd, de loef
van liefde afsnijdt
Boort de machine
voort, als verblijd
mensen geen gat zien
in die muur zonder licht
Die oneindige, behalve
de spurt van liefde
Zeer gehaast, versneld bedreven
die glijdende schaal
van het apparaat
gewoon kinky
gezien haar stoer zijn
werkelijk…
zo dichtbij...
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 306 een wereld vol leven
in detail
zie ik het kleine
O zo groot
het licht speelt
met deze schoonheid
van zo dichtbij
ik bewonder
en gefascineerd
met oog voor dit detail
leg ik het beeld vast
het kleine
zo groot
zo dichtbij…
Horizon in oker
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 315 Met een horizon in oker
boort de zon een gat omlaag
tot diep in de einder
't Skelet van bomen tekent de
hemel meer dan magnifiek
Met een vlies bovenop 't water
keldert temperatuur traag
Diep onder de spiegel
daar gaat het leven volop door
weliswaar gestáág verder
terwijl de ondergaande zon
contouren voor het plaatje
fotogeniek aanreikt…
foto's
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 330 daar was ik en zat ik
of stond ik of sliep ik
en at ik
of keek ik
of zwaaide ik
en hield ik ..
en lachte ik
of huilde maar waar ?…
Goed-gerichte lens
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 267 Haar blauw contrasteert
bij een uitzicht aan water
Haar blik ietwat verongelijkt
Ogen van verwond'ring, -bazing
Dorstlessend aan het
Water. Bij tafel met kind
Zij is mooi in maagdelijk wit
't Kind vraagt zich af, hoe alles kan
Verborgen schoonheid
in een goed-gerichte lens…
Zefier
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 209 (Zitje met zeezicht)
't Gewelf groeit mooie kleuren
Golven rollen onafgebroken
Langzaam maar zeker
Dooft de haard
Een groot bad, gevuld met zilt
Overgeheveld en gereinigd
van Oceaan naar
Vaste grond
d' Immense rots breekt en scheidt
Vanaf 't plateau in heus één adem
Spetters op de lens
Hemels' dauw
Schuim grenst de zee van het land…
cowboys in de stad
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 268 het avontuur kwam per vrachtwagen
de laadbak als podium voor hen
die vereeuwigd werden
tegen betaling mocht je in het pak
van een cowboy stappen
en bij het kampvuur gaan zitten
en heel even het gevoel hebben
dat er meer was dan de straat
de stad en de sleur van alle dag...
ach ja de vijftiger jaren
het grote grijs en tóch ook
het zwart…