meubelmaakster
rijm die op de daken van de auto's ligt
licht knisperen van woorden als ijspegel
vallend, het kraakt van jou en mij, bliksemt
dondert de hamer van Donar op een donker gezicht
dan het een worden en deel van het al zwijg jij
zenuwen gespitst, te gevoelig geworden voor aanraken
door ademhaling, strijken van zijde, kijken naar aura's
verglijden als zand tussen vingers op een verlaten kust
kom maar dichtbij en ik zal je plooien als hout
verwarmen, in een vorm brengen van zwijgen
vaten om het klotsen van onze ziel, ontstijgen
aan wat ons bindt, aardgebonden maakt
Geplaatst in de categorie: kunst