inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 9.705):

Samen eenzaam zijn

Zacht zwevend op de malse mozaïek,
danst hij een laatste tango
met een verbolgen mimiek

De inktvlek van zijn verre verleden
raakt langzaamaan opgedroogd
twijfel verteert het heden

Het sfeerlicht vol minachting
wanneer hij oprijst en wegvliegt op
de vleugels van verwachting

Ze staat reeds te wachten

Schrijver: Daan ter Versje, 31 januari 2006


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 309

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)