In ijle vogelstemmen
zonder ophouden ga ik
elders wenen
dan in transparante luchten
die ik met open ogen
hellend verlies door de
gedoofde woorden van morgen
rusteloos en zonder einde
onder het drukkende puin
van gisteren
ga ik graven in elk geluid
dat de dood wekt
door drijvende kiezels
die ik radeloos gooi
naar alle tranen van
mijn vlakke eenzaamheid
op bevroren vogelvleugels
schrijf ik een afscheidsbrief
Geplaatst in de categorie: psychologie