Netgedichten

netgedicht (nr. 10.053):

De gouden schaatsers

Zij twee zijn nu
In 'n frivole bui
Vreemd
Normaal dansen ze
Alleen maar zo

Muziek stak 's nachts hun vlam
Na vier jaar weer aan en
Vuurde hen de piste op
Voor 'n schijnbare
gezondheidskür

Temperament smolt
Hun verlangen om
Tot 't ticket voor
De wereld van opluchting
In volle bloei

Daar aangekomen
Blijkt hun roes vrij uniek
En zelfs onwezenlijk

Plots glijden ze weer naar
De bruisende werkelijkheid
En ademen nog net
De laatste druppel euforie in

Vele velden
Vol ontbrekende dag
Worden nu gekleurd
Door hun blinkende
Herinnering eraan