De roos.

De ogen die het hart zich heeft gekozen.
Zijn zorgeloos en diep en donker als de rozen.
En 's morgens als de nacht hen heeft bemind.
Vochtig en wild, als rozen in de wind.
Vochtig en bleek, als roze na de regen.
Is het gelaat dat om hen heeft gezwegen.
En huiverend in de morgenwind.
Droefenis naast zich op de peluw vindt.

Schrijver: vogh, 2 maart 2006

ghivoetelenet.be

peluw

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 2 stemmen 723