Netgedichten

netgedicht (nr. 10.416):

Zandsculptuur

Zandsculptuur
Het licht dat schijnt vergeet de
functionaliteit die ieder het toekent.

Lang geleden
heb ik je met m'n
verbeelding gebeeldhouwd.

met m'n vingers geweekt
een vorm aannemen
om weer te veranderen.

jouw figuur creërde
een andere figuur
van zand gemaakt.

een lichaam om te pochen
dat trilt en antwoordt
als mee gesproken wordt.

een sculptuur die mij
een waarom verschafte
met een terugkeer reden.

----------------------------------------------
(uit: De namiddagen van weleer, 2005)
ISBN 90-805979-5-3