Netgedichten

netgedicht (nr. 10.514):

gezwollen borsten

zij vlecht heur haar,
lang van eeuwig groeien
en zwart van jeugdig genot,
tesamen met gretige vingers
uitzwermend over een
gulzige boezem in mei
zo. zocht zij mij te boeien
ik, de oude heer
in een overjarig krot
met reeds één been in klei

geen blik gunt zij mij
weet toch wel de man
te verleiden
haar gratie vraagt mij
een onbevredigende
passie voor te bereiden

de duivelin onder
groene blaren,
alsof onschuld haar
omlijsting is,
weet mijn druppels
te vergaren
ondanks dat ik immer en
bijvoorbaat
achter haar loknet vis