Netgedichten

netgedicht (nr. 10.667):

loven maar nu geloven

recht tegenover
de ingang van Artis
één hoog boven
zat mijn struise lief
uit de Friese Wouden
Chinese bloemetjesjurk
blote voeten
in de natte teil

het stommelde
op trappen
daar werd
aan de deur geklopt
zij lachte breed uit
weet je dát is
de Here Reve
van twee hoog boven
laat hem alleen binnen
als hij in ware zinnen
Onze Lieve Heer gaat loven

zo juist vernam ik
uit de radio
dat hij is heen gegaan
hooplijk wordt hij
aan den hemelpoort
weer helder
in de spraak onverstoord
op de aarde was het niet echt te geloven
in de hemel moet ik er nu echt aan geloven