Netgedichten

netgedicht (nr. 10.775):

spiegelen

de zee bedankt de wind blij
voor de stilte hem gegeven
zodat hij zich kan spiegelen

de wind en de zee
genieten mijn dank
dat ik mijzelf zie

samen wachten de zee en ik
tot de opkomende wind
de spiegeling breekt

lucht wind en zee huilen
druppels vallen op mij
en bespikkelen de rimpels

ik haast me naar jou
in je spiegel bekijk je je haar
vertederd vallen druppen van mijn gezicht

bespiegelend huil ik warm
ik heb je lief zo lief