timanfaya
nooit schreef ik bij nacht
zo rood een supplicatie
op spiegelzilver zacht
een verzoek om gratie
nooit heb ik iemand
zo onzeglijk liefgehad
de uren van de nacht
hebben wij opgebrand
nog gloeit de sintel
te onblusbaar na
ik kus je zichtbaar
door de spiegel heen
als het vuur van timanfaya
uit gestolde lava
dat nooit meer
nooit meer wordt geblust.
Geplaatst in de categorie: valentijn