Netgedichten

netgedicht (nr. 10.907):

torretje en knorretje

er was eens een torretje
en een dik lief knorretje
die gingen op reis,
samen naar het wulpse Parijs

in een vliegertuigje op weg
raakten zij van de leg
ja dat kunnen niet alleen kippen
het komt ook door luchtwippen

in een Frans hotelletje
zagen ze al een delletje
een gans met weinig veren
mooi voor dierlijke heren

een mooi begin dacht knorretje
wauw, puf, zei het torretje
dit is echt snoepen
hoor, we worden al geroepen

op een kleurrijk toneel
hing aan een bezemsteel
een naakte ooievaar te lonken
ieder begon te stampen, te bonken
dat was nog eens klasse
ons op een hoogtepunt te verrassen

de nacht duurde oneindig lang
met opzwepend brullend gezang
knorretje dacht dit is een groot genot
torretje zei, hier ben ik op verzot

afgemat reisden ze naar huis
(moeder was niet thuis)
dat was een groot geluk
knor knor puf puf ze waren stuk

aan Parijs wordt niet meer gedacht
knorretje werd daarna geslacht
torretje is later netjes gehuwd
en door zijn vrouwtje in een holletje geduwd