Bosgedicht

De bomen.
De hangende bomen
zwaardonker
de halsreikende bomen
zeefzonnend.

Het bospad.
De grazende zon
de strelende bermen
wiegende struiken
de aarde zo geworteld.

De lucht.
Verstrooide vlinders
harsbrokjes gloeiende bladerknoppen
het geluid van vleugels
blauwbleke splinterogen.

Dit bos.
Lichtgeurig deinend
schaamteloos ademend
naakt
groen.

Schrijver: Gerard Cornielje, 28 april 2006

gcornieljetlp.ac

natuur bos mysterie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 17 stemmen 748