Netgedichten

netgedicht (nr. 10.951):

Je laatste saluut

nooit kwamen er soldaten maar
toen we jou naar je graf leiden
juist toen ons gevoel bij jou
moeder en onszelf was
waren ze daar jou ter ere
veranderden hun pas
in op de plaats saluut
hand aan de pet

nooit sprak je met ons
over jouw soldatentijd
al brak toen wel je been
ontroerend hoe je
heel even nog
door jonge maten
werd begroet
voor het laatst

en dat juist toen ik zo fel
tegen militair gedoe was
huiverde er iets in mij

vier mei de zon was hel
de hemel goddelijk blauw
nog eenmaal
voor jou