Ik weet nog
ik liet mijn vinger
glijden over de wind
toen jij me droeg over
lichte trillingen van
verdorrend hout
door herfst getooid
legde jij mijn hoofd
tegen je schouder
bedekte mijn haren
met de kom van je hand
ik vertelde je over
lage wolken en
over mijn dwalende blik
naar een kale tuin
in het gedempte licht
zoende jij mijn ogen
raakte mijn wangen
met een rode gloed
en voor de eerste keer
knielde de winter traag
in de eenheid van
diep omsloten rust
Geplaatst in de categorie: liefde