voel jij me nog
vergaat mijn zwakte voor jou
zieltogend in mistig allure
vlucht jij weer weg
naar woelige innerlijke oorden
waar pijnlijke zuchten sturen
en prille zachtheid vermoorden
voel jij me nog
mijn verre lieve
ik was het toch
wilde je gerieven
zo ga ik weer naar een stille weg
zoekend naar mijn verloren deel
struikelend over droge tranen
stikkend als in een slangenkeel
ik slenter door oneindige lanen
wilgen treuren mij in koor toe
waar elke boom de pijn vergroot
het maakt mij zo levensmoe
voel jij me nog
mijn verre lieve
ik was het toch
wilde je gerieven
Geplaatst in de categorie: liefde