Netgedichten

netgedicht (nr. 11.625):

spinrag

als het verre zicht
is begraven in
het verleden

als loze hoop
er slechts is
om te beleven

zie ik niet meer
dat wat komt
voel ik niet verder
dan de scherven
van oud zeer

ik adem alleen
om door te leven
het kan niet anders
mijn blik raakt verstrikt
in een machteloos web

door anderen eerder
maar door mij
nog verder geweven