de wijzers
De laatste zonnestralen
likken de wijzerplaten
van de kerktoren in een
onbestaand gouden kleur.
De tijd tikt voorbij,
de mooi uitgekerfde wijzers
blijven verguld
in het opkomend
rood van de dalende zon.
De spits van de toren
tekent zich af tegen het gedoofde licht.
Nog enkele seconden en ook
de wijzers zal ik niet meer zien,
die de vervlogen tijd
hebben aangewezen.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid
Je "leugens" zijn een prachtige definitie.
De "wijzers" geven weer dat je scherp waarneemt.
Ik bewonder je inzicht. Wat ik nog mis om het bijna perfect te maken is de emotie. Dat gevoel dat mijn erkenning van je intelligentie overtreft.
Maar misschien sta ik op dit moment er ook niet genoeg voor open. Ook dat is mogelijk. Denk er overna en probeer met me mee te voelen. Doe met mijn opmerking wat je wilt!