Netgedichten

netgedicht (nr. 11.792):

Geknipt

Hij buldert zijn gevoelige gedicht
Over de samenstromende massa
Met zweepslagen van gewicht
Geselt hij de massa naar het licht
De klok voor aandacht zwaar geluid
Zodat ieder voor zich zijn gedichten duidt

Hij weet soms ook zijn gedichten neer te leggen
Zodat elkeen er zijn mening over kan zeggen
Staat open voor het boeien van deez en geen
En voelt ook de gebrekkige herkenning meteen
Hij verklaart dan en legt aan iedereen graag uit

Hij is een dichter komend uit het niet
Die dicht door letten op alles om zich heen
Hij ruikt hij voelt hij proeft en ziet
Verkend van top tot teen
Leidt wonder na wonder
Door zijn hersenlagen heen

Samenvallend in dichterlijk lied
Vallen diep in zijn hoofd reacties
Samen met verbale acties
Hij schrijft niet nee hij componeert
Zijn strofen ongecensureerd
Spontaan niet geëvenaard onaangeleerd

Ja leest hij voor uit eigen werk
Dan is de kogel door de kerk
Hij fluistert, zucht en brult en loeit
Gevoel en toon verlaten elk ontwerp
Zijn enig doel is dat de brei van woorden boeit
Die meeslepend uit zijn grijze massa vloeit