Netgedichten

netgedicht (nr. 11.962):

Herinnering

een geurige wond ben ik
uit jouw bloed geslagen
een gebroken gelaat
als in scherven uiteengezongen

ik heb mij gevangen
in de boog van je tijd
en draag je mijn herinnering op
verslagen als de waarheid
in de tijd van Averroës

nu donkert het
in mijn mond
een duisterend verlangen

en terwijl de wind speelt
met een betekenisloze gedachte
nauwelijks zichtbaar trillend in
het vochtig avonduur

is in niets meer vergeten
dan mijn schaduw