Toch weer een glimlach

Na zoveel duisternis en dood,
na traagheid van de uren
toch weer een glimlach.
Niets kan hier blijven duren,
ook niet het zwarte, de vragen,
het onbestemd verlangen.
Alles heeft zijn tijd
zei Prediker
en hij kon het weten.
Nu kan ik dus weer
gelukkig heten
en dromen met de ogen
van een kind.

Schrijver: Adeleyd, 11 augustus 2006

rosa.olaertsskynet.be

afscheid verdriet hoop

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 8 stemmen 520