Onnatuurlijk breekbaar
zoals je daar nu ligt
onnatuurlijk breekbaar
tussen de witte lakens
zou ik van je kunnen houden
je kijkt me aan
zonder iets los te laten
maar laat eindelijk
wat houvast zien
ik beantwoord je blik
in stille aanvaarding
toen ik wegging
bleef de deur open
jij kon hem niet meer sluiten
en ik heb dat nooit gewild
Geplaatst in de categorie: afscheid