Netgedichten

netgedicht (nr. 12.141):

Koortsachtig

langs gebarsten lippen
fluistert een cri du coeur
nauwelijks verstaanbaar
door gloeiende malheur

verstrooid probeer ik te luisteren
naar het raadselachtig klankdicht
onsamenhangend verpakt in lucht
vaag beschenen door wat maanlicht

brandende ogen
zouden liever capituleren
maar haar onderbewustzijn
laat zich niet kalmeren

ze spiegelt zich in mijn blik
die de koorts wat verzacht
tot ze eindelijk in slaap valt
ver na middernacht