inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 12.321):

Bestaansrecht

Het is weer zo’n wegmaaiende dag
waar geen voet de wrijving vindt
die zijn verlangen stilt.

Slechts in de mist van de avond
vinden dromen rust
wanneer ze zwijgend met de sterren

vallen met gedachten, teveel daarvan
waar geen bestemming voor is gevonden.

Ik rijg ze samen
vorm ze tot letters van bestaansrecht
in woorden van thuiskomen.

Schrijver: Edwin van Rossen, 2 september 2006


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 553

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)