Bestaansrecht
Het is weer zo’n wegmaaiende dag
waar geen voet de wrijving vindt
die zijn verlangen stilt.
Slechts in de mist van de avond
vinden dromen rust
wanneer ze zwijgend met de sterren
vallen met gedachten, teveel daarvan
waar geen bestemming voor is gevonden.
Ik rijg ze samen
vorm ze tot letters van bestaansrecht
in woorden van thuiskomen.
Geplaatst in de categorie: emoties