What goes up must come down
Het was een stille,
korte stoet.
Wij wreven onze handen en
keken elkaar aan
alsof we elkaar begrepen,
alsof we onszelf begrepen.
Natuurlijk was het koud
en iedereen was op tijd.
Er werd gesproken
over recht en over krom,
het woord waarom
lag ons zwaar op de maag.
Het was gaan waaien, die dag,
alles kwam met geweld
naar beneden
Zo leek de cirkel rond
op de natte grond.
Geplaatst in de categorie: overlijden