Netgedichten

netgedicht (nr. 12.392):

Chrysanten

Bloemen van verlangen
naar schoonheid en naar licht,
de zomer is allengs gezwicht
maar in de ziel blijft 't glanzen hangen.

Ik weet ze geel en rood en wit
en zoveel andere kleuren;
ze kunnen naar het sterven geuren
maar er is méér dan dit:

er is het beeld van levenskracht,
van hoop en van vertrouwen;
durf naar chrysanten schouwen
en vrees niet voor de nacht.