Adembenemend
Hoor…
de noordenwind roept kil mijn naam
nog even en ik zal haar volgen
waarheen de vlucht ook gaat
nee, ik voel geen angst
het leven was gelijk een bloem
geknopt, ontloken, volle bloei
maar nu vermoeid aan rusten toe
dus laat ik mijn laatste adem
wiegend over aarde dragen
kus nog één keer al wat raakte
voordat ik eeuwig slapen ga
Geplaatst in de categorie: overlijden