Reisgedicht
Er was eens een reis
Opwelling van gevoel
Zolang verdrukt geweest
Even een sprank van hoop
Een beving van contact
Mijn eerste haar was grijs
Gesprek zonder doel
Boeide het meest
Mijn zuivere ik
Gaf even vrij van zorg
Los van daags geworg
Emotie ten doop
De contactsinus heeft zijn top
Gaat licht dalen
Mijn eigen wijs
Zegt mij beslist
Een kaartje halen
Voor de grote droom
Na in te slapen
Voor het ontwaken
Verscheen meteen
Het ranke wicht
Dat onomwonden
Om me tolde
Er steeg bij mij
Een hoop
Die holde
Naar de ranke piek
Van de vervolg-sinusoïde
Dat is wiedes-sinus
Geplaatst in de categorie: reizen
sorry