Spoorweg blues
In één keer ontsnapt aan het leven,
Met de ogen dicht over de grens.
Niets meer om weg te geven,
Een zinloos einde van een mens.
De wind was even koud en kil,
Het leven stond uit het lood.
En de tijd stond eventjes stil,
En boog, en boog voor de dood.
Geplaatst in de categorie: afscheid