zij zeilt uit

hoort hoe kraakt het spant
dapper waait de vlag
met alle winden mee

ziet haar vanaf het land
in volle glorie stevenen
op niet voorziene verten

een gestaag verkleinen
onder turen en kwijnen
tot wit stipje op zee

bestemming als immer onbekend
voortjagend onder de zon
in stijl ons gebed zonder end

dat zij veilig over moge komen
zonder deuken in haar geteerde huid
ongekrenkt door zeeschuim uit op buit

oh vrouw gij eeuwig fregat
klieft door golven van scheerzeep
gestuwd door laken bollende winden

alle respect voor haar tuigvorm
merkt zij geboor van de paalvorm
die zachte onderkant snel wegvreet

vrouw is fregat hout is kwetsbaar zij gaan onbereikbaa

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 5 stemmen 447