Hartslag
Donker,
tijd beweegt zonder wil of reden,
zonder geluid.
Dan komen de nachtgestalten
uit hun ijzige holen:
beklemming en angst,
beesten met gloeiende ogen.
De oude wind steekt
zijn misvormde hoofd op
en ratelt met de blinden.
Star wacht het kind
op de ochtend.
Zie ook: http://www.saxbomb.com
Schrijver: Gerard Cornielje, 10 december 2006
Geplaatst in de categorie: emoties
Kijkend in deze poëtische spiegel gruw ik van zijn horror en huiver ik van zijn onschijnbare, fragiele schoonheid. Soms redt een dichter de poëzie. En daarmee ook zichzelf.
The show must go on!