DE WITTE RAAF

Wij hoorden om het overschot geschaard
dat onder de bloemen op daalbanden deinde:
mijn tranen hebt G' in Uwe fles vergaard,
we zijn wel stof, maar dit is niet het einde

alsof een Paradijzenaar mij seinde
op een aftandse wijzertelegraaf
dat niets uiteindelijk meer schrijnde
dank zij de wiekslag van de witte raaf.

Maar adem haal ik in een cenotaaf.
De winden blazen hier gevieren kilte
en vonken uit de hoge wereldnaaf.
Zij doven sissend in volslagen stilte.

Ik reed als een gek om thuis te komen
en met mijn lief eenparig weg te dromen.



ZONNELEEN
De episoden van Amos

dood kerkhof witte raaf

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.0 met 8 stemmen 503